Patrząc pod słońce

Interesujące studium charakterów i zachowań ludzkich w niespodziewanych sytuacjach życiowych. Miejscem akcji filmu jest odludna plaża nad jeziorem (zdjęcia były kręcone w Słowińskim Parku Narodowym). W tym zacisznym i urokliwym miejscu spędza letnie wakacje pod namiotem dwoje ludzi: ładna dziewczyna o długich blond włosach i starszy od niej mężczyzna, który jest lekarzem. Błogi spokój zakochanej pary burzy pojawienie się na plaży obcego, który regularnie przypływa tu łódką z drugiego brzegu jeziora. Od tej pory wakacyjny wypoczynek dziewczyny zostaje wywrócony do góry nogami. Kiedy jej partner wypływa na ryby, ona snując się po wydmach wypatruje nieznajomego, jakby czekała tylko na niego. Tajemniczy mężczyzna pojawia się jak zwykle w wyciągniętym swetrze, choć słońce mocno przygrzewa, i z aparatem w ręku. Fotografuje ptaki, krzewy, wodę, a także z ukrycia dziewczynę na plaży. A ona jest nim coraz bardziej zafascynowana, kokietuje go. Myśli o nim, co prowadzi do sprzeczek z partnerem, który wyraźnie zaczyna ją drażnić. Codzienne spotkania dwojga obcych ludzi zbliża ich do siebie coraz bardziej. Okazuje się, że młody mężczyzna jest fizykiem, prowadził badania naukowe. Przez kilka miesięcy pracował przy reaktorze atomowym, gromadził materiały do pracy doktorskiej. Kiedy reaktor groził wybuchem i decydowały sekundy, nie zastanawiając się nad konsekwencjami wszedł do środka, by zażegnąć niebezpieczeństwo. Teraz cierpi na białaczkę, jego dni są policzone. Dramat obyczajowy, Polska 1971Reżyseria: Konstanty CiciszwiliScenariusz: Konstanty Ciciszwili, Witold RumelZdjęcia: Janusz KreczmańskiMuzyka: Tadeusz PreisnerAktorzy: Barbara Brylska, Stanisław Zaczyk, Władysław Kowalski