Piwo tańsze od terapii

Na wojnie wszyscy żołnierze odnoszą rany. Jedni na ciele, inni na duchu. Samobójstwa, depresje lub olbrzymia złość i gniew - oto rzeczywistość, w której żyje duża część weteranów. - Mam 22 lata i zdążyłem zabić około trzydziestu osób. W Iraku otrzymałem za to odznaczenia, w kraju zostałbym uznany za seryjnego mordercę - wyznaje jeden z bohaterów filmu. Co naprawdę dzieje się w umysłach uczestników wojskowych misji? Jaki wpływ wywiera na nich połączenie skrajnego stresu, strachu o własne życie i traumatycznych przeżyć? Dlaczego tak wielu młodych żołnierzy wracających z Iraku i Afganistanu popełnia samobójstwo? Holenderska reżyserka Simone de Vries postanowiła poszukać odpowiedzi z dala od linii frontu. Prawdy dociekała w teksańskim Fort Hood, największej militarnej bazie w USA, z której każdego roku tysiące rekrutów wyrusza „zaprowadzać pokój i demokrację” w opanowanych przez wojnę miejscach na całym świecie. W samym tylko 2010 roku ze skutkiem śmiertelnym targnęło się na życie dziewiętnastu żołnierzy z Fort Hood. Nie pomogły środki uspokajające i antydepresyjne, które zażywa tam siedem tysięcy poborowych. Na nic zdały się konsultacje u psychoterapeutów. W 2009 roku nie wytrzymał także jeden z psychiatrów - przerażony wizją wyjazdu do Afganistanu zastrzelił trzynastu pacjentów. Dokument „Piwo tańsze od terapii” pozwala spojrzeć na rany, jakie wojna pozostawia na psychice młodych amerykańskich żołnierzy. Za fasadą heroizmu i patriotycznych postaw kryje się dramat, który de Vries wyciąga na światło dzienne w toku rozmów z wojskowymi, członkami ich rodzin i lekarzami.