Pod skrzydłami motyla. W Pienińskim Parku Narodowym

Wśród ogromnego bogactwa pienińskiej flory i fauny żyje niezwykły motyl - niepylak apollo. To on jest głównym bohaterem filmu. Za jego przyczyną zmieniają się krajobrazy i warunki życia ekosystemów. To on aktywizuje wielu ludzi do ochrony przyrody. Niepylak apollo należy do rodziny motylkowatych i jest największym przedstawicielem fauny motyli dziennych w Polsce. Gatunek ten związany jest z sucholubnymi murawami porastającymi wapienne zbocza oraz okolice piarżysk obfitujących w rozchodnik wielki, stanowiący roślinę żywicielską gąsienic niepylaka. Na przełomie lutego i marca ze złożonych w poprzednim roku jaj wylęgają się młode gąsienice, które rozpoczynają żerowanie. Gąsienice przechodzą cztery wylinki, a podczas piątej - przypadającej na maj - przekształcają się w poczwarki. W drugiej połowie czerwca z poczwarek wylęgają się dojrzałe osobniki, przy czym samce pojawiają się zwykle nieco wcześniej niż samice. Osobniki dojrzałe żyją około 2 - 4 tygodni. W tym czasie odbywają kopulację, podczas której samce budują na ciele samicy sphragis - chitynową strukturę, zwaną pasem cnoty, uniemożliwiającą samicy powtórną kopulację. Ostatnie osobniki pojawiają się około połowy sierpnia i giną w pierwszych dwóch dekadach września. Obserwując dojrzałe motyle, łatwo określlić ich płeć: samce są zwykle nieco mniejsze i jaśniejsze od samic, poza tym silniej owłosione na tułowiu i odwłoku, co nadaje im lekko "oszroniony" wygląd. Film "Pod skrzydłami motyla - w Pienińskim Parku Narodowym" pokazuje również jak wiele pracy i starań wkładają pracownicy Pienińskiego Parku Narodowego, aby ocalić niepylaka. Podstawowym czynnikiem powodującym zanik jego populacji było zmniejszanie się areału muraw kserotermicznych na skutek sztucznych zalesień. Aby powstrzymać i w miarę możliwości odwrócić ten proces, w ramach restytucji realizowany jest program odtwarzania siedlisk poprzez usuwanie świerków i krzewów zarastających jego stanowiska.