Podniebne asy I wojny światowej

Historia dwóch podniebnych asów z okresu I wojny światowej, obydwu nagrodzonych przyznawanym za wyjątkowe bohaterstwo Krzyżem Wiktorii - pilotów Jamesa McCuddena i Edwarda Mannocka. Obydwaj latali w czasach kiedy ilość wypadków w Królewskich Korpusach Powietrznych była największa. W 1917 roku przewidywana długość życia nowych pilotów wynosiła zaledwie 11 dni. Ponieważ nie dysponowali spadochronami, wielu pilotów miało przy sobie broń, którą mogli oddać samobójczy strzał w wypadku kiedy ich samolot zaczął się palić. Piloci o których opowiada program przetrwali wystarczająco długo aby stać się doświadczonymi taktykami; latali wysoko nad terenem wroga, odważnie znosząc przejmujący chłód i otwierając ogień w dużej bliskości celu. Obydwaj zginęli w równie tragicznych co absurdalnych okolicznościach - McCudden poniósł śmierć, na skutek nagłego wyłączenia się silnika jego samolotu, Mannock natomiast popełnił śmieszny błąd, którego nigdy nie był w stanie zrozumieć i tolerować u innych.