Podróż ze zwierzętami domowymi

Natalia (Ksenia Kutiepowa) żyje na głębokiej prowincji w domku przy torach kolejowych. Mieszka z mężczyzną, który wykupił ją z domu dziecka, gdy miała 16 lat, i którego potem poślubiła bez miłości. Pogodzona z losem całymi dniami zajmuje się domem i skromną gospodarką. Codziennie rano doi krowę, by mąż mógł następnie sprzedać mleko pasażerom przejeżdżających przez stację pociągów. Jego śmierć na zawał serca burzy trwającą latami rutynę życia Natalii. Kobieta próbuje samodzielnie przewieźć drezyną jego ciało do kostnicy. Po drodze prosi przypadkowego kierowcę o pomoc. Wkrótce prostoduszny Siergiej (Dmitrij Diużew) staje się częstym gościem w jej domu. Oprócz nowego mężczyzny, którego w przeciwieństwie do męża można w każdej chwili wyrzucić za drzwi, w domu Natalii pojawia się także lustro, kolorowy telewizor i umilająca czas muzyka. Dziewczyna sprzedaje krowę, a w jej miejsce kupuje kozę i przygarnia psa. Wraz ze swoimi zwierzętami domowymi, Bertą i Koszczejem, rozpoczyna nowe życie, o którego kształcie decyduje sama. O kameralnym, obsypanym nagrodami dramacie Wiery Storożewej, który stał się m.in. nieoczekiwanym zwycięzcą 29. MFF w Moskwie, mówi się najczęściej w kontekście płci. Wśród rosyjskich feministek film w krótkim czasie zyskał status kultowego i jest uznawany niemal za manifest ruchu, a jego bohaterka stała się dla wielu symbolem wyzwolenia spod męskiej dominacji. Bardziej ostrożna w interpretacji jest sama reżyserka. "Zanim obraz zaczął powstawać, kłóciłam się z autorem scenariusza Arkadijem Krasilszczikowem, o czym dokładnie jest ten film - o miłości czy o wolności? Arkadij twierdził, że jest przede wszystkim o zwróceniu człowiekowi wolności, a nie o miłości w powszechnym znaczeniu tego słowa. Przywrócenie wolności i szukanie miejsca w świecie - to jego podstawowy przekaz" - mówiła Storożewa, debiutująca w roli reżyserki w 2002 roku intrygującym melodramatem.