Podziemne państwo kobiet

Jeżeli kobieta chce przerwać ciążę, zrobi to. Nie przeszkodzi jej w tym nawet najbardziej restrykcyjne prawo. Po raz pierwszy pokazywane w telewizji "Podziemne państwo kobiet" to obraz polskiej rzeczywistości, w której ustawa antyaborcyjna funkcjonuje tylko na papierze. Po raz pierwszy w Polsce na publiczną opowieść o osobistym doświadczeniu zdecydowały się kobiety, które dokonały nielegalnej aborcji. Ich głos sprowadza się do jednego: do oskarżenia społeczeństwa o hipokryzję, wyrażającą się akceptowaniem ustawy, która nie działa. Autorki "Podziemnego państwa kobiet", Anna Zdrojewska i Claudia Snochowska-Gonzalez, nie tylko rekonstruują fakty dotyczące mechanizmu działania podziemia aborcyjnego, lecz przede wszystkim oddają głos ośmiu kobietom, które odpowiedziały na ich apel i odważyły się opowiedzieć o swoich przeżyciach. Kobiety te, w różnym wieku, o różnym statusie społecznym i sytuacji życiowej przerywają "milczenie owieczek", czyli stan zbiorowego zastraszenia zdiagnozowany przez Kazimierę Szczukę w książce o tym tytule. W Polsce od 1993 roku obowiązuje ustawa antyaborcyjna, na mocy której przerywanie ciąży z przyczyn społecznych jest zakazane. Tymczasem liczba aborcji dokonywanych w Polsce nielegalnie jest szacowana nawet na 200 tysięcy rocznie. Dostęp do bezpiecznego zabiegu przerwania ciąży jest w dużej mierze kwestią pieniędzy. Mimo tak częstych nielegalnych zabiegów przerywania ciąży nie rodzi się w Polsce ruch dążący do zmiany prawa. "Handlarze i ruch oporu to zupełnie różne postawy" - mówi Katarzyna Bratkowska. Dlaczego tak trudno o zmianę? Autorki filmu próbują odpowiedzieć na to pytanie, cofając się do początków lat 90-tych i odsłaniając bezsilność ruchu obywatelskiego wobec politycznych targów. O komentarze zwracają się do czołowych polskich działaczek ruchu pro-choice, reprezentantek różnych generacji: Wandy Nowickiej, Ewy Dąbrowskiej-Szulc, Marii Jaszczuk i wielu innych.