Podziemny świat Wyspy Wielkanocnej

Rapa Nui - Wyspa Wielkanocna to najbardziej odległy od reszty świata zamieszkany zakątek na ziemi. W krajobrazie wyspy dominują trzy wulkany. Podczas pradawnych erupcji strumienie wrzącej lawy spływały i zastygały, tworząc jaskinie, korytarze, komory i rozpadliny. Zagadkę upadku cywilizacji mieszkańców tej wyspy usiłuje rozwikłać grupa speleologów, której szefem jest Polak Andrzej Ciszewski. Nasz rodak już od 35 lat bada jaskinie. Jest pewien, że właśnie w jaskiniach należy szukać wiadomości o dawnych mieszkańcach wyspy oraz ich dziejach. Polinezyjczycy, którzy byli wspaniałymi żeglarzami, pojawili się tu jako pierwsi i zasiedlili ten skrawek lądu odległy od wszelkiej cywilizacji. Badanie dawnych budowli metodą datowania radiowęglowego potwierdza, że dotarli do Rapa Nui między piątym a dziesiątym stuleciem naszej ery. Pierwsza grupa osadników rozrosła się przez pokolenia w liczne klany z władzą dziedziczną. U szczytu rozwoju na wyspie żyło prawdopodobnie około dwudziestu tysięcy ludzi. Na całej wyspie wznosili domy i olbrzymie platformy dla słynnych posągów zwanych moai. Wykuli ich prawie tysiąc, po czym przetransportowali na drugi kraniec wyspy, nie znając koła. To dowód, że ze sobą współpracowali. Nagle jednak przestali rzeźbić posągi. Coś się zmieniło, stało się coś złego? Wiadomo, że kiedy już wykarczowali wszystkie drzewa, na wyspie, która niegdyś była rajem, wyschła ziemia i zabrakło pożywienia. Pomiędzy mieszkańcami rozgorzały wojny. Wielu szukało schronienia pod ziemią, w jaskiniach. Uczestnicy wyprawy, której towarzyszy ekipa National Gegraphic, sporządzą pierwszą w historii mapę tych jaskiń. Dokładne zbadanie podziemnych labiryntów na pewno przybliży nas do rozwiązania fascynującej zagadki ostatnich dni kultury wielkich posągów. Naukowcy chcieliby się dowiedzieć, jak i dlaczego zniknęli wielcy rzeźbiarze, dlaczego zapanowała przemoc, dlaczego Wyspa Wielkanocna stała się groźną pułapką, z której nie było już ucieczki.