Poirot: Pani McGinty nie żyje
Agata Christie: Poirot - Mrs McGinty's Dead, Wielka Brytania 2008
W angielskiej miejscowości Broadhinny zostaje zamordowana sędziwa Abigail McGinty. Nadinspektor policji zwraca się do renomowanego belgijskiego detektywa Herkulesa Poirota z prośbą o zbadanie sprawy.
Reżyseria:Ashley Pearce
Czas trwania:110 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Film kryminalny
Poirot: Pani McGinty nie żyje w telewizji
Nick Dear
Scenariusz
Ashley Pearce
Reżyseria
Paul Garrick
Montaż
Alan Almond
Zdjęcia
Stephen McKeon
Muzyka
Trevor Hopkins
Producent
Opis programu
W małej angielskiej miejscowości Broadhinny dochodzi do przerażającej zbrodni. Sędziwa kobieta nazwiskiem Abigail McGinty zostaje zamordowana. Wszelkie poszlaki obciążają jej lokatora, Jamesa Bentleya (Joe Absolom). Nadinspektor policji Harold Spence (Richard Hope) jako jeden z nielicznych nie wierzy w winę mężczyzny, któremu grozi stryczek. Zwraca się więc do renomowanego belgijskiego detektywa Herkulesa Poirota (David Suchet) z prośbą o zbadanie sprawy. Poirot udaje się zatem do Broadhinny w towarzystwie przyjaciółki, pisarki Ariadne Oliver (Zoë Wanamaker), pracującej właśnie nad sceniczną adaptacją jednej ze swoich powieści. Na miejscu detektyw zaczyna analizować wszelkie możliwe tropy. Kluczowe znaczenie wydaje się mieć pewien artykuł prasowy znaleziony w mieszkaniu pani McGinty. Drogą dedukcji Poirot zbliża się do zaskakującego rozwiązania tajemniczej sprawy. Nie spodziewa się jednak, że morderca uderzy po raz kolejny. Herkules Poirot to postać stworzona na kartach powieści królowej kryminału Agathy Christie. Pojawił się w ponad 30 niezwykle poczytnych książkach autorki, publikowanych na przestrzeni ponad 50 lat (1920-76). Jego literacki życiorys zaczyna się w Belgii, skąd przyszły detektyw pochodzi Pierwsze kroki stawia w oddziałach belgijskiej policji, a po I wojnie światowej przenosi się do Anglii i rozpoczyna karierę prywatnego detektywa. Jego znakiem rozpoznawczym jest ubiór dandysa i starannie wypielęgnowane wąsy, a także obsesyjne dbanie o porządek i uwielbienie dla symetrii. Poirot gardzi tradycyjnymi metodami śledczymi do tego stopnia, że zakłada się z przyjacielem i współpracownikiem Arthurem Hastingsem, że może rozwiązać każdą zagadkę przy pomocy szarych komórek nie ruszając się z krzesła. Jak inni wielcy detektywi - Sherlock Holmes czy panna Marple - jest stanu wolnego. Herkules Poirot bardzo wcześnie zaczął fascynować filmowców. W jego niepozorną postać wcielali się m.in. Tony Randall, Albert Finney ("Morderstwo w Orient Expressie"), Alfred Molina czy Peter Ustinov ("Śmierć na Nilu").