Pół serio
Polska 2000
Trzej młodzi filmowcy - reżyser Marek, scenarzysta Mateusz i operator Łukasz - szukają środków na realizację debiutanckiego dzieła. Postanawiają poprosić o pomoc doświadczonego producenta, Jana.
Reżyseria:Tomasz Konecki
Czas trwania:85 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Komedia
Pół serio w telewizji
Galeria
Robert Więckiewicz
jako Mateusz
Krzysztof Stelmaszyk
jako Jan
Jacek Rozenek
jako Marek
Przemysław Kaczyński
jako Łukasz
Rafał Królikowski
jako generał SB
Edyta Olszówka
jako Julia / Franciszka / Netta Harlund / Iza
Jan Kozikowski
Kostiumy
Tomasz Madejski
Zdjęcia
Tomasz Konecki
Reżyseria
Jarosław Barzan
Montaż
Paweł Skorupka
Muzyka
Andrzej Saramonowicz
Scenariusz
Opis programu
"Pół serio" trudno właściwie uznać za typową fabułę. Powstało jako swoisty produkt uboczny magazynu filmowego pod tym samym tytułem emitowanego w Jedynce. W trakcie powstawania kolejnych odcinków pojawił się pomysł połączenia w całość scenek fabularnych kręconych na potrzeby magazynu. Tak powstała komedia, którą przez rok można było oglądać jedynie na festiwalach i pokazach specjalnych. Dystrybutorzy bali się zaryzykować, twierdząc, że "Pół serio" to wprawdzie komedia śmieszna, ale zbyt inteligentna. Dopiero gdy na festiwalu w Gdyni w 2000 roku film otrzymał aż pięć nagród: specjalną jury, za najlepszą komedię, montaż i kreacje aktorskie dla Edyty Olszówki i Rafała Królikowskiego, porzucono obawy. Twórcy filmu: reżyser Tomasz Konecki, scenarzysta Andrzej Saramonowicz i operator Tomasz Madejski, dali filmowym bohaterom i ich debiutanckim peregrynacjom wiele z siebie i własnych doświadczeń. Nie bali się autoironii. Zadrwili zresztą nie tylko z siebie, ale i z kolegów filmowców, producentów, dystrybutorów oferujących widowni repertuar na miarę jej zainteresowań i intelektu, pokazali, skąd bierze się obecna mizeria polskiego kina: z fałszywych kalkulacji i braku kompetencji tych, którzy o nim decydują. Żartując z siebie i "środowiska", autorzy przede wszystkim bawią się kinem: konwencjami, motywami, przyzwyczajeniami. Oglądamy więc "Romea i Julię" w stylistyce Pasikowskiego, przeróbkę "Procesu" Kafki, w której Józefa K. aresztuje się za niechęć do sitcomów, "Gwiezdne wojny" z intelektualną głębią, pastisz Bergmana i Allena, biografię Chopina na japońską modłę, ale z elementami Kieślowskiego itd.