Polowanie na Klausa Barbiego

Autorzy filmu sięgają do historycznych archiwów, aby rzucić nowe światło na historię Klausa Barbiego, szefa gestapo w Lyonie w latach 1943-1944. Dowiemy się między innymi, jak po wojnie zbrodniarz chroniony był zarówno przez tajne służby niemieckie, jak i amerykańskie. Barbie wysłał ponad 7,5 tysiąca Żydów do obozów zagłady, był także odpowiedzialny za tortury i deportacje 14 tysięcy członków francuskiego Ruchu Oporu, między innymi jego najwyższego dowódcy, Jeana Moulina. W latach 50. uciekł do Ameryki Łacińskiej, w czym znacząco pomogły mu różne sojusze i umowy zawarte w okresie zimnej wojny. Jako agent amerykańskiego wywiadu — podobnie jak inni dawni naziści — brał udział w przemycie broni i torturach stosowanych przez reżimy południowoamerykańskich dyktatorów. Był zaangażowany w poszukiwania Che Guevary, współpracował z niemieckim wywiadem, organizował zamachy stanu finansowane przez narkotykowych baronów. W 1971 r. Beate i Serge Klarsfeld znaleźli Barbiego w Boliwii, ale jego ekstradycja do Francji była możliwa dopiero dziesięć lat później. Po długim procesie, który odbył się w Lyonie, Klaus Barbie został skazany na dożywocie za 17 zbrodni przeciwko ludzkości. Zmarł w więzieniu po kilku latach.