Polska dusza

Film "Polska Dusza" (tytuł ogryginalny "Alma de Polako, czyli Polska Dusza w Dniach Żałoby") to opowieść o Polakach, którym przyszło zmagać się z tragedią narodową po katastrofie samolotu w dniu 10 kwietnia 2010 roku. Kamera przez kilka dni wnikliwie dokumentuje nastrój ulic Warszawy (Krakowskie Przemieście) jak również atmosferę Krakowa w dniu pogrzebu Pary Prezydenckiej. Przewodnikiem tygodnia żałoby narodowej staje się Wenezuelczyk Luis (ok. 40 lat), który postanawia zgłębić tajemice polskiej duszy w tych dniach narodowej żałoby. Osią filmu jest podróż Luisa pociągiem do Krakowa. W pociągu jadą pielgrzymi na uroczystości pogrzebowe Pary Prezydenckiej. Podczas podróży Luis rozmawia z kilkonastoma osobami. Pyta o podstawowe cechy Polaków, stara się zrozumieć polską historię. Wśród rozmówców są głównie ludzie młodzi, którzy w odpowiedzi na zadawane łamaną polszczyzną pytania, starają sięprzybliżyć złożoność polskiej historii, i coś co można określić mianem polskiej duszy. Film "Polska Dusza" to swoiste lustro, w którym możemy się obejrzeć. Są tkliwe historie, łzy i żartobliwe sceny obnażająceczęsto nasze narodowe słabości. Sceny opisowe i rozmowy uzupełniane są materiałami archiwalnymi, dzięki czemu film staje się być domkniętym zapisem stanu ducha przypominającym nam tamte tragiczne dni, będące źródłem naszej zbiorowej narodowej tragedii, jakiej przyszło nam Polakom doświadczyć.