Pomoc tak, państwo nie: Europa a Bliski Wschód

W 1993 i 1995 roku ponad 25 miliardów dolarów pomocy przesłano z Oslo do Palestyny. Oficjalnie fundusze przeznaczone są na budowę instytucji przyszłego demokratycznego, niezależnego i trwałego państwa palestyńskiego, które istnieje obok Izraela, w pokoju. Ta mantra została podana w tysiącach dokumentów i broszur od roku 1993, z adnotacją że UE jest największym donatorem na terytoriach palestyńskich. Po 20 latach wyniki są fatalne. Perspektywa odrębnego państwa palestyńskiego jest bardziej odległa niż kiedykolwiek. Sytuacja na terytoriach palestyńskich jest pod wieloma względami gorsza niż przed Oslo: Sytuacja gospodarcza jest trudna, jedna czwarta ludności żyje w ubóstwie, stopa bezrobocia w Westbank wynosi niemal 17%, w Strefie Gazy nawet 43%. To najwyższy odsetek na świecie. Tylko w 18% Westbank jest pod kontrolą palestyńską. Ilość wody, którą mogą wydobyć Palestyńczycy z własnych zasobów, jest dziś mniejsza niż 20 lat temu. Pomimo miliardów dolarów pomocy dawcy. Film bada projekty rozwojowe i pomocowe na okupowanych terytoriach palestyńskich i zajmuje się rolą UE na Bliskim Wschodzie. Płatnik czy gracz? Często słyszane powiedzenie w Palestynie, jeśli chodzi o UE, nawet w kręgach dyplomatycznych. "Położyć kres europejskiej hipokryzji", żąda Miguel Moratinos , były specjalny przedstawiciel UE dla procesu pokojowego na Bliskim Wschodzie.