Post mortem

Druga, po filmie "Tony Manero", część trylogii Pablo Larraina przedstawiająca zagmatwane historie jednostek na tle dyktatury generała Pinocheta w Chile. Film był prezentowany na festiwalach w Wenecji i San Sebastian w 2010 roku, polska premiera odbyła się na 6. Festiwalu Filmy Świata Ale Kino! 55-letni Mario (Alfredo Castro) pracuje w kostnicy, gdzie spisuje raporty z sekcji zwłok. Życie samotnego Mario to potworna rutyna - codziennie po pracy wraca do pustego domu, je kolację, czyta książki lub wybiera się na pokaz burleski. Jest rok 1973, w kraju dochodzi właśnie do zamachu stanu, lecz Mario zajmują erotyczne fantazje o sąsiadce Nancy, tancerce kabaretowej. Pewnego dnia kobieta znika bez śladu. Kiedy żołnierze dokonują brutalnej rewizji w jej mieszkaniu, Mario dowiaduje się, że jej ojciec i brat zostali aresztowani. Obaj byli aktywnymi działaczami ruchu komunistycznego. Przerażony mężczyzna rozpoczyna desperackie poszukiwania kochanki. Chilijska kinematografia odnosi coraz większe sukcesy. Reżyserzy tacy jak Sebastian Silva czy właśnie Pablo Larrain z głośnym filmem "Tony Manero" to prawdziwe rewelacje ostatnich lat. Larrain po raz drugi pokazuje losy zmarginalizowanych jednostek na tle historycznych wydarzeń. Wojna domowa obnaża w ludziach najgorsze cechy, a "Post mortem" staje się fascynującym studium upadku ludzkiej kondycji. Inspiracją do filmu była prawdziwa historia Mario Cornejo, który wraz ze sztabem znanych lekarzy uczestniczył w autopsji prezydenta Chile Salvadora Allende.