Postój

Voir du pays, Francja/Grecja 2016

Grupa żołnierzy, wracając z misji, zatrzymuje się na Cyprze. W oddziale są dwie kobiety, które nie potrafią sobie poradzić z trudnymi wspomnieniami oraz dyskryminacją ze strony mężczyzn.

Reżyseria:Delphine Coulin

Czas trwania:98 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Dramat psychologiczny

Postój w telewizji

Galeria

Postój (2016) - Film
Postój (2016) - Film
Postój (2016) - Film
Postój (2016) - Film
Postój (2016) - Film
Postój (2016) - Film
  • Postój (2016) - Film
  • Postój (2016) - Film
  • Postój (2016) - Film
  • Postój (2016) - Film
  • Postój (2016) - Film
  • Postój (2016) - Film
  • Soko

    jako Marine

  • Ariane Labed

    jako Aurore

  • Ginger Romàn

    jako Fanny

  • Karim Leklou

    jako Max

  • Andreas Konstantinou

    jako Chrystos

  • Makis Papadimitriou

    jako Harry

  • Laurence Briaud

    Montaż

  • Jean-Louis Vialard

    Zdjęcia

  • Denis Freyd

    Producent

  • Delphine Coulin

    Reżyseria

  • Muriel Coulin

    Reżyseria

  • Delphine Coulin

    Scenariusz

Opis programu

Grupa francuskich żołnierzy kończy swoją misję w Afganistanie. W drodze powrotnej robią sobie kilkudniowy przystanek na Cyprze. Krótkie wakacje mają pomóc im odreagować silny stres, któremu byli poddawani na placu broni. Dwie kobiety ze zdominowanego przez mężczyzn oddziału - Marine (Soko) oraz Aurore (Ariane Labed) - nie są jednak w stanie się odprężyć. Prześladuje je wojenna trauma. Nie mogą poradzić sobie z trudnymi wspomnieniami oraz pełnym stereotypów podejściem do nich ich kolegów. Pełen intensywnych emocji, oryginalny dramat, który ukazuje piekło wojny z perspektywy biorących w niej udział kobiet. W role zmagających się z urazem psychicznym i społecznymi ograniczeniami bohaterek wcielają się wiarygodnie wschodzące gwiazdy europejskiego kina - Soko (Augustine, Tancerka) oraz Ariane Labed (Alpy, Lobster). Duet reżyserski - siostry Delphine i Muriel Coulin, znane z nominowanych do Cezara 17 dziewczyn - pokazuje, że piętna zmagań wojennych nie da się wymazać z dnia na dzień, ponieważ zostaje ono w duszach na długo. Niedający o sobie zapomnieć obraz miał swoją premierę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes, gdzie zdobył nagrodę w Przeglądzie Un Certain Regard za najlepszy scenariusz.