Potop
Polska 1974
Andrzej Kmicic udaje się z Soroką i Kiemliczami do Częstochowy. Przypadkowo podsłuchuje rozmowę szwedzkich dowódców, z której wynika, że jasnogórski klasztor i jego skarby są kolejnym celem ataku.
Reżyseria:Jerzy Hoffman
Czas trwania:146 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Film historyczny
Potop w telewizji
Daniel Olbrychski
jako Andrzej Kmicic
Małgorzata Braunek
jako Oleńka Billewiczówna
Tadeusz Łomnicki
jako Michał Wołodyjowski
Kazimierz Wichniarz
jako Jan Onufry Zagłoba
Władysław Hańcza
jako książę Janusz Radziwiłł
Leszek Teleszyński
jako książę Bogusław Radziwiłł
Franciszek Kądziołka
Zdjęcia
Jerzy Hoffman
Reżyser
Zenon Piórecki
Montaż
Kazimierz Serocki
Muzyka
Jerzy Hoffman
Scenariusz
Adam Kersten
Scenariusz
Opis programu
Zrealizowana z ogromnym rozmachem, legendarna ekranizacja drugiej części trylogii Henryka Sienkiewicza z gwiazdorską obsadą. Film był jednym z największych przedsięwzięć produkcyjnych w historii polskiej kinematografii. W 2009 roku otrzymał przyznawaną przez czytelników magazynu "Film" Złotą Kaczkę dla najlepszego filmu historyczno - kostiumowego na stulecie kina. Część I. Lata 1656-1660, okres najazdu szwedzkiego na Polskę. Młody chorąży orszański Andrzej Kmicic (Daniel Olbrychski) wraca na Żmudź z wyprawy wojennej. Wkrótce ma poślubić piękną pannę Aleksandrę (Małgorzata Braunek) z rodu Bilewiczów. Dochodzi jednak do konfliktu między jego kompanią i miejscową szlachtą. W odwecie porywczy Kmicic podpala jeden z miejscowych zaścianków, Wołmontowicze. Po tym wydarzeniu Oleńka zrywa z nim zaręczyny. Kmicic postanawia odkupić swoje winy w służbie dla ojczyzny. Zaciąga się do służby u hetmana Jana Radziwiłła (Władysław Hańcza). Okazuje się jednak, że magnat jest zdrajcą i kolaboruje ze Szwedami. Gdy Kmicic odkrywa prawdę o zamiarach Radziwiłła, usiłuje porwać jego brata Bogusława i (Leszek Teleszyński) zawieźć go przed oblicze króla Jana Kazimierza (Piotr Pawłowski). Zostaje jednak ciężko raniony przez Bogusława. Część II. Kmicic powoli dochodzi do zdrowia. Szlachcic uświadamia sobie, że jest teraz wrogiem zarówno Radziwiłłów, jak i żołnierzy antyszwedzkiej opozycji. Postanawia, wspólnie z wiernymi sobie ludźmi, podjąć walkę pod przybranym imieniem Babinicz. Wyrusza do Częstochowy, aby bronić przed Szwedami jasnogórskiego klasztoru. Zostaje wzięty do niewoli, z której udaje mu się uciec. Wkrótce trafia na Śląsk, gdzie dostaje się pod rozkazy króla Jana Kazimierza.