Powołanie...

Polska 2010

W reportażu będzie mowa o powołaniu według nauczycieli Kościoła ewangelicko-reformowanego oraz o etosie pracy na przykładzie ewangelickich rodów warszawskich.

Czas trwania:20 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Film dokumentalny

Powołanie... w telewizji

Opis programu

Powołanie w chrześcijaństwie to osobiste wezwanie człowieka przez Boga, do pójścia za nim konkretną drogą i realizowania się w życiu. Bóg powołuje swój lud nie tylko do wiary, lecz także do dawania jej wyrazu w konkretnych dziedzinach życia. Luter i Kalwin rozumieli je jako wezwanie do wkroczenia w codzienną rzeczywistość. Sens powołania polega przede wszystkim na byciu wezwanym przez Boga do służenia Mu w stworzonym przez Niego świecie. Praca jest więc pojmowana jako działalność, dzięki której chrześcijaninie mogą pogłębiać swą wiarę, nadając jej nowy wymiar poprzez powierzenie się Bogu. Zdaniem Kalwina, Bóg stawia każdego człowieka tam, gdzie zgodnie z Jego wolą ma być jego miejsce. Wszelka ludzka praca może okazać się prawdziwie godna szacunku i być uznana za nader ważną w oczach Bożych. Żadne zajęcie, żadne powołanie nie jest zbyt skromne ani zbyt pospolite, aby nie mogło dostąpić łaski Bożej obecności. Praca wierzących jest więc obdarzona znaczeniem, które wykracza daleko poza jej widzialne skutki. Dla Boga liczy się bowiem zarówno osoba, jak i wykonywana przez nią praca. Kalwin sformułował również czytelnie etykę pracy oraz nauczał, iż poszczególni wierni posiadają powołanie do służenia Bogu w świecie, nadając przez to zwykłej pracy nową godność i znaczenie. Zgadzał się, iż świat powinien być traktowany ze wzgardą w takiej mierze, w jakiej nie jest on Boży i zbyt łatwo bywa z Bogiem mylony. Został on jednak stworzony przez Boga po to, aby go, przynajmniej do pewnego stopnia, afirmować. Niech wierzący przywykną do wzgardy wobec doczesnego życia, która jednak nie rodzi nienawiści doń ani też braku wdzięczności dla Boga. (...) Coś, co nie jest samo w sobie ani błogosławione, ani godne pożądania, może stać się czymś dobrym dla człowieka gorliwego. Chrześcijanie mają więc żyć w świecie z radością i wdzięcznością, nie wpadając jednak w jego sidła. Chrześcijanie mają żyć w świecie, unikając zapamiętania się w nim, zatopienia czy pochłonięcia przezeń. To, co wydaje się działaniem świeckim, jest w rzeczywistości chwaleniem Boga i

Powiązane artykuły