Powrót do Brideshead

Pierwszą ekranową wersją opublikowanej w 1945 r. powieści angielskiego pisarza Evelyna Waugha (1903 - 1966) był serial pod tym samym tytułem z Jeremym Ironsem w roli głównej. Kolejnej adaptacji książki, zajmującej ważne miejsce w brytyjskiej literaturze dokonał 27 lat później Julian Jarrold. To przesycona niszczącą namiętnością historia osobliwego trójkąta miłosnego, a zarazem opowieść o zasmakowaniu innego życia i próbie wybicia się ponad swój stan. W końcu jednak przychodzi gorzkie rozczarowanie i smutna refleksja nad sensem zaspokajania swoich marzeń i pragnień kosztem wyrzeczenia się nawet samego siebie. "Powrót do Brideshead" obnaża wewnętrzną degrengoladę arystokracji, demaskuje dwuznaczne moralnie zachowania spowodowane ślepym pędem do innego życia. Jest w tym filmie katastroficzno - dekadencki klimat, jego bohater przeżywa fascynację z wzajemnością swoim kolegą o znacznie wyższym statusie społecznym niż on sam, a potem także jego siostrą. Imponuje mu bogactwo, ekstrawagancki styl życia, rozpasanie obyczajów. Ta znajomość pozwala zasmakować czegoś nowego, uczestniczyć w nieustających alkoholowych przyjęciach i dekadenckich zabawach. Historia tej znajomości jest przedstawiona z punktu widzenia samego bohatera, który jest narratorem "Powrotu do Brideshead". Pochodzący z klasy średniej Charles Ryder rozpamiętuje swoje życie. Zastanawia się kim jest, ale nie umie nawet odpowiedzieć na pytanie, czy takie uczucia, jak miłość, nienawiść, najskrytsze marzenia są jego czy należą do osób, które próbował naśladować i pragnął stać się jednym z nich. Teraz targa nim jedynie poczucie winy. O Charlesie staje się głośno za sprawą jego obrazów namalowanych w dżungli. Brytyjski artysta malarz podbija Nowy Jork, jego prace są marzeniem każdego milionera. Na wspaniałym przyjęciu na statku pasażerskim, gdzie wytworne towarzystwo świętuje jego sukces, Charles dostrzega znajomą. Pod wpływem tego spotkania wraca pamięcią do wydarzeń sprzed 10 lat. Jest rok 1925. Charles żegna się z ojcem, opuszcza rodzinny dom i wyjeżdża do Oksfordu, gdzie zamierza studiować historię, choć ma aspiracje artystyczne. Już na miejscu, jego kuzyn Jasper wprowadza go w studencki świat, uczy jak ma się zachowywać i ubierać, od kogo trzymać się z daleka, gdzie mieszkać i z kim. Pierwsze zetknięcie z jednym ze studentów odbywa się w dość nieprzyjemnych okolicznościach. Później Charles dostaje od niego bukiet kwiatów i list z przeprosinami oraz zaproszeniem na lunch. Nadawcą jest należący do towarzyskiej śmietanki Oksfordu lord Sebastian Flyte, zepsuty do szpiku kości młodzieniec o skłonnościach homoseksualnych. Otoczony wianuszkiem podobnych jemu kolegów, którzy korzystają tylko z najprzyjemniejszych aspektów życia, oddając się hulankom, na swego przyjaciela i powiernika sekretów Sebastian wybierze właśnie Charlesa, trochę zagubionego nowicjusza o duszy i wrażliwości artysty. Bardzo szybko znajdują wspólny język, spędzają razem dużo czasu. Wydaje się, że łączy ich wszystko, dzieli tylko religia. Charles jest ateistą, a Sebastian został wychowany w katolickim domu.