Powstrzymać Holocaust

Film dokumentalny o dwóch bohaterach, którzy próbowali powstrzymać holokaust, Witoldzie Pileckim i Eduardzie Schulte. Opowiada też o największym tabu II wojny światowej, o obozach koncentracyjnych i eksterminacji Żydów na niewyobrażalną skalę, co zaskoczyło aliantów. Ale czy na pewno? Czy Winston Churchill, Franklin Roosevelt, a nawet Charles de Gaulle mogli przez cztery lata nie wiedzieć, że Hitler prowadził zmasowaną akcję eksterminacji Żydów? Jednym z bohaterów, którzy chcieli powstrzymać ten mord był Witold Pilecki, członek ruchu oporu. Chciał zorganizować bunt w obozie. Zadanie wydało się czystym szaleństwem. Zgodnie z jego oczekiwaniami został zatrzymany i we wrześniu 1940 r. wywieziony do obozu. Szybko zrozumiał jednak, że należy poinformować świat o tym, co się dzieje w Auschwitz. Wraz z kolegami przygotowywał ucieczkę. Tak rozpoczęła się długa podróż raportu Pileckiego. Jego treść przekazano kierownictwu polskiego ruchu oporu, a następnie wysłano do Francji i Wielkiej Brytanii. Pierwszy raport Pileckiego dotarł do Londynu w marcu 1941 roku. Zawierał opis wcześniej nieznanych warunków życia w obozie koncentracyjnym. 24 sierpnia 1941 roku brytyjski premier Churchill ogłosił alarm. A tymczasem niemieccy naziści w Wannsee postanowili zrealizować tzw. plan ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Teoretycznie o wszystkim wiedział tylko Hitler i jego najbliższe otoczenie. Ale dzięki Eduardowi Schulte informacja przedostała się do aliantów. Człowiek ten odegrał ważną rolę, a jego tożsamość była jedną z wielkich tajemnic naszych czasów. Na Dolnym Śląsku, we Wrocławiu, stał on na czele jednego z największych niemieckich towarzystw górniczych. Nienawidził nazizmu, Adolfa Hitlera, marzył mu się upadek Trzeciej Rzeszy, miał też żydowskich przyjaciół. Przekonania polityczne Eduarda Schulte sprawiły, że został informatorem alianckiego wywiadu. Korzystał z każdej okazji, by przekazywać meldunki do Londynu lub Waszyngtonu. Ujawnił Amerykanom najbardziej zbrodnicze plany nazistów. W ten sposób powstał słynny telegram, który trafił do przedstawiciela Światowego Kongresu Żydów w Ameryce, rabina Stephena Wise'a. W kilku zdaniach napisano, że w okupowanych krajach Niemcy prowadzą kampanię eksterminacyjną. W listopadzie 1942 roku Jan Karski, członek polskiego ruchu oporu, potwierdził, że na okupowanych ziemiach polskich Niemcy masowo zabijają Żydów. 17 grudnia 1942 roku Churchill, Roosevelt, Stalin i generał Charles de Gaulle wydali wspólną deklarację, w której opisali ogrom trwającej masakry. Witold Pilecki był też autorem kolejnych raportów. Ponownie stał się więźniem obozu i świadkiem szybkiego wdrażania ostatecznego rozwiązania. Z ogromnym trudem przekazywał aliantom informacje. Pomagali mu Polacy pracujący na terenie obozu. Postanowił znów uciec, żeby osobiście przekazać ważne informacje. Gdy dotarł do Warszawy, napisał 20 - stronicowy "Raport Witolda". Po wojnie członek polskiego ruchu oporu, Witold Pilecki, stanął do walki z nowym wrogiem, komunistyczną władzą. Pileckiego zatrzymano i osądzono. Zastrzelono go w maju 1948 roku.