Pozytywka

Film z gatunku dramatu sądowego nawiązujący do zbrodni z okresu II wojny światowej. Przed amerykańskim sądem toczy się proces węgierskiego emigranta, od kilkudziesięciu lat przebywającego w USA, niespodziewanie oskarżonego o kolaborację z hitlerowcami. Starszego już mężczyznę, któremu grozi deportacja, zaciekle broni córka, przekonana o niewinności ojca. Perfekcyjnie zrealizowany film, do końca trzymający widza w napięciu, miał świetną prasę. Zwracano uwagę na zręczną konstrukcję, precyzyjny dialog, wyraziste psychologicznie sylwetki bohaterów i zaskakujący finał opowieści. Pochlebną opinię podzieliło jury festiwalu w Berlinie w 1990 r., przyznając nagrodę Złotego Niedźwiedzia za reżyserię. Do sukcesu filmu przyczyniła się również odtwórczyni głównej roli, Jessika Lange, zawsze wysoko ceniona przez krytykę i publiczność za ciekawy warsztat aktorski, zmysłowość i wdzięk. Za kolejną znakomitą kreację uhonorowano ją nominacjami do Złotego Globu i Oscara. Scenariusz "Pozytywki" został zainspirowany głośną w latach 80. w Ameryce sprawą deportacji do ZSRR zbrodniarza wojennego. Twórcy uczynili bohaterami swego filmu młodą, energiczną prawniczkę nie znoszącą kompromisów i układów, oraz jej ojca powszechnie szanowanego węgierskiego emigranta, który u schyłku życia staje przed sądem oskarżony o straszliwą zbrodnię wojenną. Widzom ukazuje się prawdziwy obraz dramatu rozgrywającego się pod rodzinnym dachem i na sali sądowej. Nad spokojnym, ustabilizowanym życiem bohaterów zawisają ciężkie chmury. Muszą się liczyć z perspektywą być może rychłej utraty statusu społecznego, poczucia godności i bezpieczeństwa. Węgier Mike Laszlo (Armin Mueller-Stahl) od 37 lat mieszka w Stanach Zjednoczonych. Wcześnie stracił żonę, samotnie wychował dwoje dzieci na godnych obywateli Ameryki. Jego syn służył w Wietnamie, a córka jest wysoko cenioną prawniczką. Oczkiem w głowie Mike'a jest kilkuletni wnuk, który ponad wszystko kocha swego dziadka i jest z niego dumny.