Prawdy i półprawdy

La verite ou presque / True Enough, Francja 2007

Anna, producentka telewizyjna, nie może poradzić sobie z natłokiem obowiązków. Gdy poznaje paryskiego pisarza Vincenta, jej życie nabiera nowego wymiaru.

Reżyseria:Sam Karmann

Czas trwania:95 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Komedia

Prawdy i półprawdy w telewizji

  • Karin Viard

    jako Anna

  • André Dussollier

    jako Vincent

  • Francois Cluzet

    jako Marc

  • Brigitte Catillon

    jako Rose-Marie

  • Julie Delarme

    jako Caroline

  • Sam Karmann

    jako Thomas

  • Jérôme Beaujour

    Scenariusz

  • Sam Karmann

    Scenariusz

  • Sam Karmann

    Reżyseria

  • Philippe Bourgueil

    Montaż

  • Matthieu Poirot-Delpech

    Zdjęcia

  • Pierre Adenot

    Muzyka

Opis programu

Laureat Oscara i Złotej Palmy Sam Karmann zabiera widza w świat pozorów i kłamstw. Anna, producentka telewizyjna, nie może poradzić sobie z natłokiem obowiązków. Kiedy poznaje paryskiego pisarza, geja Vincenta, jej życie nabiera nowego wymiaru. Anna (Karin Viard) pracuje jako producentka znanego programu telewizyjnego, lecz w jej życiu prywatnym nie dzieje się najlepiej. Relacje z obecnym i byłym mężem, a także z dorastającym synem, dalekie są od ideału. Sieć niedomówień i kłamstw wokół niej powoli zaczyna wymykać się kobiecie spod kontroli. Wszystko zmienia się, gdy Anna poznaje Vincenta (André Dussollier), homoseksualnego pisarza z Paryża, pracującego nad biografią zapomnianej piosenkarki jazzowej, Pauline Anderton? Inteligentna komedia Sama Karmanna (Z tygodnia na tydzień), autora obsypanego nagrodami krótkometrażowego filmu Omnibus, wyróżniona została na MFF w Karlowych Warach nominacją do Kryształowego Globu. Jej scenariusz jest oparty na powieści Stephena McCauleya. W roli Anny zobaczymy dwukrotną zdobywczynię Cezara, Karin Viard (Letni zawrót głowy, Haut les coeurs!, w tym roku nominowana za drugoplanową kreację w Niebie nad Paryżem), a jako ekscentrycznego pisarza - trzykrotnie nagrodzonego przez Francuską Akademię André Dussolliera (Serce jak lód, Znamy tę piosenkę, Sala oficerska, Nie mów nikomu).