Przeludniona Ziemia

Głęboko w lesie, gdzieś w centralnej Francji, natrafić można na rozległy system skalnych jaskiń i tuneli. Zostały wykute ludzką ręką, w toku trzydziestu lat codziennej pracy. Znajdujące się wewnątrz niezwykłe rzeźby wieszczą nadciągający kataklizm. To miejsce jest siedzibą pustelnika - człowieka, który zaszył się tu z dala od naszego "idealnego świata". "Wiosną 2005 roku spotkałem mężczyznę mieszkającego samotnie w lesie. Był artystą, który od jakichś trzydziestu lat rzeźbił imponujące twory z kamienia. Ten pustelnik zbudował sieć jaskiń i tuneli, niekiedy głębokich nawet na cztery kilometry"- tak reżyser Antoine Boutet wspomina swoje zetknięcie z Jeanem-Marie Massou. Przez kolejne dwa lata filmowiec spotykał się z rzeźbiarzem-eremitą, rozmawiając z nim, poznając jego osobowość, sztukę i otaczającą przyrodę. Massou trzy dekady temu zrzekł się związków z nowoczesnym światem. Kontakt z nim utrzymuje głównie poprzez muzykę, którą nagrywa z radia na przenośny magnetofon. Sam także rejestruje na taśmach własny śpiew, niesiony echem tuneli, które wykuł, oraz swoje przemowy - przesłanie dla ludzkości. Mówi o upadku człowieka, powołując się na prorocze sny i wspomnienia z dzieciństwa. Rzeźby wychodzące spod rąk pustelnika obrazują jego prywatną mitologię. Mężczyzna jest wieszczem zagłady i odrodzenia, wierzy, że wkrótce przyjdzie mu wcielić się w rolę przewodnika tych nielicznych, którzy przetrwają nadciągający kosmiczny kataklizm. Zanim uczyni to wielka katastrofa, dzieło życia niecodziennego wizjonera zniszczy jednak przyroda. System jaskiń powoli niszczeje, część tuneli zalewa woda, ściany kruszeją, grożąc pogrzebaniem jego podziemnego królestwa. "Przeludnioną Ziemię" nagrodzono m.in. na festiwalach filmu dokumentalnego w Marsylii i Arcueil. "To film o oporze, izolacji i szaleństwie, kwestionujących granice twórczego impulsu" - mówi o swoim dziele Boutet - "Jak można żyć i tworzyć na krawędzi? Czy jest to remedium na problemy życia w znanym nam świecie?