Przystań

"Zrobiłem film, jaki sam chciałbym zobaczyć, przy realizacji pracowali niemal wyłącznie moi rówieśnicy, ludzie, którym jeszcze zależy i film był efektem zaangażowania nas wszystkich, naszej pasji. Historia jest współczesna, a właśnie takie interesują mnie i ludzi w moim wieku. Nie siliłem się na komercyjne kino akcji ani kino artystyczne - zrealizowałem uczciwy film o tym, co mnie obchodzi" - mówił w jednym ze swych nielicznych wywiadów debiutant Jan Hryniak, trzydziestoletni absolwent architektury i łódzkiej "Filmówki". "Przystań" zdobyła już kilka prestiżowych nagród, w tym za pierwszoplanową rolę kobiecą (Maja Ostaszewska) i montaż (Cezary Grzesiuk) na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni w 1998 roku. Film uhonorowano także "Złotym Jańciem" na Prowincjonaliach w Słupcy k. Konina (1999) oraz kilkoma wyróżnieniami na KSF "Młodzi i Film" (1999). Główną bohaterką debiutu Hryniaka jest Karolina, młoda świetliczanka z prowincjonalnej szkoły podstawowej. Mimo że życie wydaje się jej puste i bezbarwne, biernie czeka na wielką miłość, w przeciwieństwie do zaprzyjaźnionej Joli, która "bierze swój los we własne ręce", nie zawsze zresztą z dobrym skutkiem. Wreszcie pewnego dnia Karolina spotyka "tego jedynego". Ma na imię Jan i przyjechał do miasteczka na seminarium "młodych kapitalistów". Wkrótce dziewczyna wyjeżdża do Warszawy na spotkanie z ukochanym. W ślad za nią rusza dwunastoletni Szymek, pałający młodzieńczym uczuciem do "pani ze świetlicy". W pociągu oboje spotykają się, a sytuację dodatkowo komplikuje fakt, że Szymek uciekł z domu i podróżuje na gapę.