Przystanek Gdańska

Przystanek Gdańska to historia polskiego małżeństwa, które na emigracji w Niemczech potrafiło z polskości zrobić nie tylko biznes, ale również stać się ambasadorem polskiej kultury. To opowieść o rodzinie, która nie boi się wyzwań, ryzyka i z sukcesem pokonuje kompleksy emigranta. Marii i Czesław Gołębiewscy wyjechali z kraju w roku 1990. W Polsce żyli jak przeciętna inteligencka rodzina. Oboje ukończyli Uniwersytecie Gdańskim, tam też się poznali. W Polsce byli nauczycielami i mimo, że jakoś sobie radzili to ciągnęło ich w świat. Czesław czasem wyjechał na saksy dorobić, czasem coś zahandlować. Perspektywa wyjazdu z Polski pojawiła się po obaleniu muru berlińskiego. Gołębiewscy podjęli decyzję, że ruszają w świat szukać nowego miejsca dla siebie. Najbliższe dla nich mentalnie były Niemcy. Przyjechali do Oberhausen. Na początku sądzili, że oboje znajdą pracę w szkole. Niestety. Nie było łatwo. Czesław najpierw otworzył sklep z towarami z Polski, był taksówkarzem, Maria podjęła pracę sprzątaczki, a trójka dzieci musiała się zmagać z kompleksami emigranta. Potem było tylko lepiej. Sklep niebawem stał się również galerią sztuki, Maria podjęła pracę w szkole jako nauczyciel chemii, a dzieci zaczęły wyczynowo uprawić sport. W roku 2000 spełniają się im marzenia i zakładają w Oberhausen, Restaurację Gdańska. Dzisiaj już wiadomo, że Gdańska to największa polska restauracja w Niemczech: mieści tu się 300 osób. To coś więcej niż zwykła knajpa. To swego rodzaju ośrodek kultury polskiej i niemieckiej. Tu odbywają się koncerty polskich muzyków, spotkania literackie, działa teatr, okazjonalnie wydawana jest gazeta. Na koncerty polskich jazzmanów Niemcy przyjeżdżają nawet z oddalonej o 80 km Kolonii, a sztukę Mrożka Emigranci grają niemieccy aktorzy, którzy na co dzień pracują w miejskich teatrach.