Punkt kontrolny

Zachodni Brzeg i Strefa Gazy znajdują się pod kontrolą izraelskiego wojska od 1967 roku. Intifada 1987 roku zmieniła oblicze tej okupacji. Na powstanie ludności cywilnej Izraelczycy odpowiedzieli pomnożeniem punktów kontrolnych w obu regionach. Przy drogach wjazdowych do miast oraz pomiędzy wsiami wyrosły betonowe struktury. Dla liczącej więcej niż trzy miliony ludności palestyńskiej na terenach okupowanych codzienne przekraczanie ponad dwustu punktów kontrolnych stało się prawdziwą udręką. Sytuacja się zaogniła po fiasku procesu pokojowego i złamaniu ugody z Oslo oraz wybuchu drugiej intifady w 2000 roku. Przy południowym wjeździe do Jeninu, na piaszczystej drodze w połowie łagodnego trawiastego stoku, izraelscy żołnierze ustawiają blokadę. Na miejsce przyjechali ciężkim transporterem opancerzonym i mają zadanie nikogo nie przepuszczać do miasta. Kierowca ciężarówki jadącej z Jabadu nie ma szczęścia. Mimo jego nalegań żołnierze są nieugięci. W Jeninie jest godzina policyjna i nikt nie może tam wjechać. Zrezygnowany kierowca zawraca ciężarówką i odjeżdża, być może w poszukiwaniu innego punktu kontrolnego, który pozwolą mu przekroczyć. Następnym podróżnikiem, tym razem z Jeninu, jest młody człowiek. Żołnierze zachowują wszelkie środki ostrożności. Choć jest samo południe, są ciągle w hełmach i kamizelkach kuloodpornych, z bronią gotową do strzału każą Palestyńczykowi podnieść koszulę. Mężczyzna tłumaczy im, że następnego dnia ma ślub w Jeninie i jedzie do wioski swojej ukochanej z henną. Obiecuje, że za dwie godziny wróci. Izraelczycy zgadzają się go przepuścić. W końcu jak można mu odmówić, żeni się. Z policją graniczną w Betlejem nie ma żartów. Każdego, kto sprawia im kłopoty, stawiając opór lub awanturując się w punkcie kontrolnym, są gotowi "zniszczyć". Każą takim Palestyńczykom tkwić na słońcu i deszczu tak długo, aż ci przestaną mieć ochotę na sprzeciwianie się funkcjonariuszom. Kiedy mają rozkaz, nie przepuszczą nikogo.