Quantilla Sapientia Regitur Mundus. Paweł Jasienica

Urodził się w Wilnie jako Leon Lech Beynar. Tam studiował historię na Uniwersytecie Stefana Batorego. Był spikerem Radia Wileńskiego, a po zajęciu Litwy przez ZSRR - stróżem w tej rozgłośni, potem zaś drwalem w Ponarach. Jako oficer rezerwy powołany w szeregi AK walczył w partyzantce. Po wojnie przyjął pseudonim Paweł Jasienica, rozpoczął pracę w "Tygodniku Powszechnym". Za swą partyzancką przeszłość w 1948 r. trafił do więzienia. Wyszedł za cenę zerwania z tygodnikiem i związania się PAX-em. Nie chciał jednak pisać tego, czego od niego oczekiwano. Zaczął uciekać w tematykę historyczną. Paradoksalnie, w świadomości społecznej istnieje dziś nie jako publicysta, lecz właśnie jako autor historii naszego kraju zapisanej w kolejnych tomach - od "Polski Piastów" przez "Polskę Jagiellonów" po "Rzeczpospolitą Obojga Narodów". Przez wiele lat w świadomości społecznej ciążyły też na nim zarzuty przynależności w okresie wojny do bezwzględnej bandy i zdrady postawione mu w 1968 r., po tym jak opowiedział się po stronie zbuntowanych studentów. Zarzuty te zniszczyły go, podkopały nadwątlone zdrowie. Zmarł 19 sierpnia 1970 r., wykreślony z wydawnictw encyklopedycznych. Realizatorzy filmu opowiadają o życiu Pawła Jasienicy za pośrednictwem fragmentów jego pamiętnika, archiwalnych materiałów, zdjęć i kronik, a zwłaszcza relacji tych, którzy go znali i współpracowali z nim: Stanisława Stommy, ks. Stanisława Falkowskiego, Władysława Bartoszewskiego, Dariusza Fikusa, prof. Aleksandra Gieysztora, Zofii Bartoszewskiej oraz córki pisarza Ewy.