Radioaktywne cienie - opowieść o Irenie i Fryderyku Joliot-Curie

Historia fizyczki i chemiczki Ireny Joliot-Curie, najstarszej córki Pierre'a i Marii Curie, oraz jej męża, fizyka Fryderyka Joliot-Curie. W latach 30-tych XX wieku para dokonała odkrycia sztucznej promieniotwórczości, co miało ogromny wkład w rozwój fizyki nuklearnej. Udowodnili, że możliwe jest stworzenie radioaktywnych izotopów z elementów, które nie są radioaktywne. To odkrycie, za które oboje zostali nagrodzeni Nagrodą Nobla, otworzyło nowe możliwości badań radioaktywnych na polu chemii, biologii i medycyny, w szczególności w leczeniu nowotworów. Pomogło także skonstruować bombę atomową. Reżyser filmu "Radioaktywne cienie. Opowieść o Irenie i Fryderyku Joliot-Curie" plasuje dokonania małżeństwa na mapie najważniejszych odkryć XX wieku i mówi o nim jako o kroku milowym w rozwoju ludzkości. W latach 1903-67 aż 33 Nagrody Nobla były przyznane naukowcom zajmującymi się badaniami nad radioaktywnością. Wydarzenia tamtych czasów - rozwój faszyzmu, II wojna światowa, zimna wojna - i ogólnoświatowa polityka przyczyniły się do szybkiego rozwoju tej dziedziny nauki i zwiększonego popytu na nowoczesną broń masowego rażenia.