Ratujmy delfiny

Uwielbiamy delfiny za ich wieczny uśmiech. Przyjaźń tych ssaków z ludźmi sięga czasów mitycznych. Być może jednak delfiny cierpią z powodu naszej miłości. Na całym świecie trzyma się je w niewoli i wykorzystuje do zabawiania ludzi. Te wspaniałe morskie ssaki mogą zobaczyć prawdziwy ocean jedynie przez moment, kiedy skaczą w górę przez obręcze. Podobnie jak delfiny traktowane są też lwy morskie i walenie. Niegdyś królowie mórz i oceanów dziś są niewolnikami w delfinariach, stały się cyrkowymi klownami, można z nimi pływać, karmić je, zrobić sobie z nimi zdjęcie. Tematem filmu jest terapia z udziałem delfinów i wykorzystywanie ich do komercyjnych pokazów. Kiedy w 1964 roku na ekranie pojawił się film "Flipper", na świecie zapanowała miłość do delfinów. Popularne stały się pokazy i pływanie z delfinami, a także wycieczki do oceanariów, gdzie te pływające ssaki zabawiają spragnionych atrakcji widzów. Ludzie odkryli też uzdrawiającą moc tych zwierząt. Delfiny wykorzystuje do terapii z dziećmi autystycznymi, z zespołem Downa i z porażeniem mózgowym. W krótkim czasie narodził się więc przemysł przynoszący milionowe zyski. Tymczasem okazuje się, że delfiny płacą bardzo wysoką cenę za ludzkie zauroczenie, a lecznicze skutki terapii z ich udziałem wcale nie są takie oczywiste. Faktycznie, nie ma naukowych dowodów, że delfinoterapia jest skuteczna, że wpływa na długoterminowe polepszenie stanu zdrowia pacjentów. Jeśli więc nie ma naukowego uzasadnienia jakiejś terapii, a nadal się ją stosuje, można podejrzewać nadużycie. Rzecz w tym, że dzieciom pozostają po kontaktach z delfinami miłe wspomnienia. I to jest chyba najdłużej utrzymujący się efekt terapii. Jak długo będzie on trwać, zależy od tego, ile nadziei i pieniędzy mają rodzice. Jacques Cousteau, słynny badacz oceanów był zdecydowanie przeciwny traktowaniu delfinów jako zwierząt cyrkowych i urządzaniu komercyjnych pokazów z ich udziałem. Cousteau uważał, że ssakom morskim należy się opieka i szacunek.