Rejs w nieznane

Bogaczka i biedny załogant - i niespodziewana zamiana ról, czyli Madonna w niedocenionym filmie swego męża, Guya Ritchiego. Guy Ritchie po znakomicie przyjętym debiucie Porachunki oraz kolejnym sukcesie, obrazie Przekręt, realizuje nietypowy dla siebie projekt. Sięga po kontrowersyjną Linę Wertmüller i jej komedię romantyczną z 1973 sam pisząc scenariusz. Angażuje do głównej roli męskiej Adriano Gianniniego, syna Giancarla, który grał ją w oryginale. Tony jest bogatym szefem koncernu farmaceutycznego. Wraz z żoną Amber i paczką przyjaciół wyrusza na wakacyjny rejs po Morzu Śródziemnym. Amber, kobieta rozkapryszona i przyzwyczajona do otaczającego ją luksusu, od samego początku stwarza problemy. Jest zszokowana brakiem komfortu na jachcie, a swoją złość i frustrację kieruje w stronę członka załogi, Bogu ducha winnego Giuseppe. Amber poniża mężczyznę, traktując go jak służącego, lecz niebawem, wskutek niefortunnego zbiegu okoliczności i sztormu, oboje lądują na bezludnej wyspie. Giuseppe wie, jak zadbać o siebie w takich warunkach, zaś Amber jest kompletnie bezradna. Teraz role się odwracają. To Giuseppe jest panem sytuacji, traktując Amber tak, jak wcześniej ona jego. W tak dziwacznych okolicznościach narodzi się gwałtowne uczucie, szybko jednak wystawione na ciężkie próby. Intrygujący, mało znany i chyba niedoceniany film Guya Ritchiego. Ówczesna krytyka i widzowie skupili się na udziale w projekcie Madonny, wówczas żony reżysera. Artystka została skrytykowana za rolę Amber, lecz po latach surowa ocena tej kreacji wydaje się mocno przesadzona. To jedna z ciekawszych ról znanej piosenkarki, a dodatkowo w obrazie wymykającym się jednoznacznym ocenom. Rejs w nieznane jest nietypową komedią romantyczną, gdzie akcja została okrojona niemalże do minimum, skupiając się na wydobyciu klimatu, egzotycznej atmosfery plenerów, a także bliskości dwójki pozornie zupełnie odmiennych ludzi. Nietypowe zakończenie czyni romans między Amber i Giuseppe niebanalnym. Ekipie udało się osiągnąć efekt naturalności, tak poprzez świetne dialogi jak i zdjęcia Aleksa Barbera. Warto sprawdzić, jak Guy Ritchie radzi sobie z komedią romantyczną.