Rękopis znaleziony w Saragossie

W Saragossie wśród bitewnego zgiełku kampanii napoleońskiej dwóch oficerów zwaśnionych stron pochyla się w zgodzie nad starym rękopisem. Jest rok 1739. Przez dzikie góry Sierra Morena jedzie kapitan gwardii walońskiej Alfons van Worden. Za nic ma ostrzeżenia o szalejących tu demonach, niewidzialnych rękach, które spychają w przepaść, i opuszczonych gospodach, w których grasują złe duchy. W jednej z nich zatrzymuje się na noc, nieświadom, że zapoczątkuje to całą serię niesamowitych i przerażających zdarzeń, które przenicują jego nieskomplikowaną psychikę. Oto bowiem Alfons spędza tu upojną noc z dwiema kobietami, które przedstawiają się jako księżniczki, jego dalekie kuzynki z mauretańskiej linii Gomezów. Budzi się jednak nie w ich ramionach, ale pod szubienicą, na której kołyszą się dwaj rozkładający się wisielcy. Odnajduje konia i pośpiesznie oddala się od budzącego trwogę zajazdu, ale zaraz potem wpada w ręce inkwizycji. Ratują go słudzy księżniczek, ale po to, by znów obudził się pod upiorną szubienicą, pod którą będzie wracał jeszcze kilkakrotnie, powoli tracąc rozeznanie, co jest snem, a co jawą. Jego rzeczywiste-nierzeczywiste przygody przeplatają się z historiami opowiadanymi mu przez napotkanych w drodze ludzi, historiami równie niesamowitymi jak to, co przeżywa on sam. W Kinie Polska film w dwóch częściach.