Requiem

Bohater filmu, Bartłomiej, jest człowiekiem z gruntu dobrym i prawym, gospodarzem niezbyt zamożnym, ale cieszącym się wielkim autorytetem we wsi. Dochował się trojga dzieci, przed dziesięcioma laty owdowiał, przeżył życie nie w pełni szczęśliwie, ale pracowicie i uczciwie. Jako niezrównany specjalista od mów pogrzebowych, nazywanych w okolicy "rekomendancjami", osądza ludzi sprawiedliwie, lecz z miłością, a jego słowa zapadają na długo w pamięć wiejskiej wspólnoty. Czując, że zbliża się jego kres, Bartłomiej pragnie znaleźć kogoś, kto zastąpiłby go w jego dziele. Najlepszy byłby jego wnuk Bartek, chłopiec wrażliwy i dociekliwy, stawiający pytania o sens życia, istotę duszy, porządek świata, kochający przyrodę i zwierzęta. Niestety, ma dopiero 12 lat. Wybór Bartłomieja pada więc na Tomasza, wioskowego listonosza, który po rozpadzie swego małżeństwa z piękną i wykształconą Sonią oraz tragicznej śmierci córeczki pogrążył się w pijaństwie. Choć ukończył tylko cztery klasy, ma dar zręcznego składania słów, a jego serce jest czyste i prawe. Bartłomiej stawia jednak warunek: Tomasz musi przestać pić. Mężczyzna faktycznie zrywa z nałogiem, odnawia swój zaniedbany dom, sposobi się do nowej roli. Wygłoszona na próbę pożegnalna mowa dla Bartłomieja zyskuje jego pełną aprobatę. Niestety, przewrotny los uderza w najmniej spodziewanej chwili. Zdjęcia do filmu powstawały niedaleko Piotrkowa Trybunalskiego, we wsi Borowiec nad rzeką Czarną, gdzie reżyser zamieszkał przed kilkunastu laty. Uhonorowane Nagrodą Specjalną Jury na festiwalu w Gdyni w 2001 r. "Requiem" -, refleksyjne, nastrojowe, urzekające pięknem kadrów - to, wedle słów samego reżysera, "film o urodzie świata, o miłości i śmierci, o czułości i brutalności". To opowieść o ludziach krzątających się na ziemi, ale czujących na sobie nieubłagane oko Boga, o ludziach, którzy chcą żyć i boją się śmierci, więc bronią się przed nią żartami, modlitwą, wódką.