Rocco i jego bracia

Rocco e i suoi fratelli, Włochy/Francja 1960

Rosaria wraz z czterema synami, Simonem, Rocco, Ciro i Lucą, przenoszą się z południa Włoch do Mediolanu. Wszystko układa się dobrze do chwili, gdy Simon zakochuje się w prostytutce Nadii.

Reżyseria:Luchino Visconti

Czas trwania:73 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Dramat obyczajowy

Rocco i jego bracia w telewizji

Galeria

Rocco i jego bracia (1960) - Film
Rocco i jego bracia (1960) - Film
Rocco i jego bracia (1960) - Film
  • Rocco i jego bracia (1960) - Film
  • Rocco i jego bracia (1960) - Film
  • Rocco i jego bracia (1960) - Film
  • Alain Delon

    jako Rocco Parondi

  • Renato Salvatori

    jako Simone Parondi

  • Annie Girardot

    jako Nadia

  • Katina Paxinou

    jako Rosaria Parondi

  • Alessandra Panaro

    jako narzeczona Cira

  • Spiros Focás

    jako Vincenzo Parondi

  • Luchino Visconti

    Reżyseria

  • Goffredo Lombardo

    Producent

  • Giuseppe Rotunno

    Zdjęcia

  • Giovanni Rossi

    Dźwięk

  • Jerzy Macc

    Drugi reżyser

  • Lucio Orlandini

    Drugi reżyser

Opis programu

Rocco to jeden z pięciu synów matki z ubogiego południa Włoch, która przenosi się wraz z rodziną do Mediolanu w poszukiwaniu lepszego życia. Na początek bogata północ ma im do zaoferowania mieszkanie w suterenie i niewiele ponadto, ale z czasem dwaj synowie zostają wziętymi bokserami i byt rodziny poprawia się. Jednak Rocco i Simone są także rywalami. Tytułowy bohater - w którego wciela się młody i piękny Alain Delon - jest uosobieniem łagodności i szlachetności, ale to właśnie on zaczyna wygrywać zarówno na ringu jak i w wyścigu do serca prostytutki Nadii (młoda Annie Giradot). Kiedy zazdrosny Simone brutalnie gwałci Nadię, Rocco próbuje usprawiedliwiać brata i zrzec się jej miłości. Jednak zazdrosny Simone zemści się na obojgu, zabijając dziewczynę. Sam zresztą stoczy się nisko - do światka ustawianych walk i homoseksualnej prostytucji. Upadek rodziny, trójkąt miłości i nienawiści, tragedia matki, która ściąga synów do wrogiego świata na zgubę - to wątki bardziej uniwersalne niż melodramat obyczajowy osadzony w realiach kontrastów społecznych. Dlatego rola Katiny Paxinou, greckiej aktorki dramatycznej, jako matki sycylijskiej rodziny sprzyja skojarzeniom z tragedią grecką. Viscontiego określano jako arystokratę, który stal się komunistą, ale z dzisiejszej perspektywy ukazany przez reżysera obraz przemian cywilizacyjnych w konflikcie z więziami rodzinnymi, wartościami i uczuciami każe dostrzec w nim po prostu artystę.