Rodzina surykatek

Buszmeni na Kalahari mówili o pradawnym plemieniu, które wyszło z ziemi i oddawało cześć Słońcu. Inni nadali im nazwę "ludzików z ziemi", być może dostrzegając u nich własne cechy. Nie wiadomo, dlaczego wybrały tę jałową krainę, ale bez względu na przyczyny, te niezwykłe stworzenia odważyły się zmierzyć z pustynią. Dają świadectwo woli przetrwania i potęgi rodziny. Surykatki, bo o nich mowa, to zwierzątka o wysokości 30 centymetrów. Mimo tak niewielkiej postury surykatki są w stanie pokonać drapieżnika, nawet jeśli jest to kobra. Na czele rodziny stoi samica, która nie tylko wydaje na świat potomstwo, ale też czuwa nad bezpieczeństwem rodu i wzmacnia więzi jednoczące jego członków. Samica rządzi w sposób niepodważalny. Decyduje o wszystkim. Nie pozwala np. , aby inne samice się rozmnażały, dlatego większość członków stada, które liczy około 30 osobników, stanowi jej potomstwo. Stado zajmuje terytorium wielkości 3 kilometrów kwadratowych. I każdego dnia w poszukiwaniu żeru podąża ostrożnie w inną jego część. Surykatki nie mają zapasów tłuszczu, więc codziennie muszą coś upolować, aby przeżyć. Gdy większość rodziny żeruje, jeden osobnik stoi na warcie. Oczywiście największym wyzwaniem pozostaje sama Kalahari. Jeśli samicy się uda, jej rodzina przetrwa. Gdy poniesie porażkę: zwycięży pustynia. Wiadomo, że na Kalahari przetrwają tylko najsilniejsi. Autorzy filmu przez rok obserwowali rodzinną grupę surykatek. Poznali zwyczaje tych zwierząt, a także zagrożenia i trudności, jakie napotykają codziennie. Stado przetrwało dzięki sile, którą czerpie ze wspólnego działania.