Rosyjska arka

"Rosyjska arka" to prawdziwy ewenement w historii kina. 90-minutowy film składa się z jednego ujęcia bez żadnych cięć montażowych. Kamera płynnie porusza się po 33 salach legendarnego Ermitażu w Petersburgu. Przewodnikiem po muzeum jest tajemniczy Nieznajomy (Sergei Dreiden), w którym rozpoznajemy słynnego XIX-wiecznego dyplomatę i podróżnika markiza de Custine, autora "Listów z Rosji". Na ekranie pojawiają się historyczne postaci: caryca Katarzyna (Mariya Kuznetsova) biegiem pędząca do toalety, car Piotr Wielki (Maksim Sergeyev) chłoszczący jednego ze swoich generałów czy rodzina ostatnich władców - Romanowów przy kolacji. Ale po muzealnych salach spacerują też współcześni wielbicieli sztuki malarskiej. Działania wszystkich postaci komentuje z off-u niewidoczny narrator. "Opowieść na jednym oddechu" - jak określa swój film reżyser - wieńczy scena nawiązująca do legendarnego, ostatniego Wielkiego Balu na 3 tysiące osób z 1913 roku. Filmowa podróż po Ermitażu jest nie tylko fascynującą lekcją malarstwa, ale i wyprawą w głąb historii Rosji. "Rosyjska arka" to jeden z ostatnich filmów wybitnego rosyjskiego reżysera Aleksandra Sokurowa. 54-letni twórca porównywany jest do Andrieja Tarkowskiego, z którym współpracował na początku swojej kariery. Od 30 lat realizuje dokumenty, fabuły i filmy wideo charakteryzujące się nastrojową, pełną refleksji poetyką. W jego filmografii są znane też polskiej publiczności filmy, tj.: "Matka i syn", "Moloch", "Cielec" i - ostatni - "Ojciec i syn". Autorem zdjęć do "Arki" jest niemiecki operator Tilman Buttner, który pracował m.in. przy filmie "Biegnij Lola, biegnij" (wszystkie ujęcia kręcił tu w ruchu przy pomocy steadicamu). W czasie realizacji "Arki" korzystał ze specjalnie skonstruowanej na potrzeby produkcji kamery cyfrowej. Na planie filmu pracowało ponad 2 tysiące aktorów i statystów. Światowa premiera "Rosyjskiej arki" odbyła się na MFF w Cannes w 2002 roku. W tym samym czasie film otrzymał Visions Award na MFF w Toronto.