Route Irish

Frankie (John Bishop), pracownik prywatnej firmy ochraniającej konwoje, dziennikarzy i inżynierów w Bagdadzie, ginie na Route Irish, trasie prowadzącej z lotniska do Zielonej Strefy. Wiadomość o śmierci najlepszego przyjaciela jest wstrząsem dla Fergusa (Mark Womack). Były żołnierz brytyjskich sił specjalnych SAS zmaga się dodatkowo z poczuciem winy, gdyż to on namówił Frankiego do podjęcia pracy najemnika, kusząc go wizją dużych, nieopodatkowanych zarobków. Wyjaśnienia pracodawców, że Frankie znalazł się w niewłaściwym miejscu i czasie, nie przekonują Fergusa. Nie wierząc w oficjalną wersję zdarzeń, wszczyna prywatne śledztwo, w trakcie którego odkrywa ponurą prawdę o kulisach działalności firm podpisujących intratne kontrakty w Iraku. Przy okazji rekonstruowania tragicznych wydarzeń wychodzą na jaw owiane zmową milczenia fakty, świadczące o zbrodniach dokonywanych na ludności cywilnej. W walce o ustalenie prawdziwych okoliczności śmierci przyjaciela Fergus może liczyć na wdowę po zmarłym, Rachel (Andrea Lowe), z którą stają się sobie coraz bliżsi. Walczący w Cannes o Złotą Palmę "Route Irish" to kwintesencja pełnego pasji, politycznie zaangażowanego kina, z jakiego od blisko pół wieku słynie Ken Loach. Jeden z najwybitniejszych brytyjskich filmowców na każdym kroku podkreśla, że jego twórczość wyrasta z gniewu i niezgody na otaczającą rzeczywistość. Autor pamiętnego "Kes" i nagrodzonego Złotą Palmą "Wiatru buszującego w jęczmieniu", po nietypowej dla siebie pogodnej rodzinnej komedii "Szukając Erica" zabiera głos w dyskusji o konflikcie w Iraku. Od dłuższego czasu, wraz ze swoim wieloletnim scenarzystą Paulem Lavertym, Loach poszukiwał historii, która przedstawiałaby konsekwencje wydarzeń na Bliskim Wschodzie z nowej, dotąd pomijanej perspektywy. Doniesienia o rosnącym znaczeniu prywatnych firm ochroniarskich i zwiększaniu się ich obecności w Iraku natchnęły filmowców do pomysłu osnucia fabuły wokół historii najemnych ochroniarzy. Utrzymany w konwencji thrillera.