Rzeźnia nr 5

Billy Pilgrim (Michael Sacks) to przeciętny amerykański mieszczanin. Ma otyłą, wiecznie odchudzającą się żonę, dwójkę dzieci, z którymi nie umie nawiązać kontaktu i ciepłą posadę optyka. Ale jest coś, co odróżnia go od innych - Billy utknął w czasie. Wszystkie zdarzenia przeżywa w zakłóconej, nielinearnej kolejności, często zna koniec jakiejś sytuacji albo przeżywa ją na nowo w odwróconym porządku. W jednym momencie znajduje się na planecie Tralfamadoria w międzygalaktycznym reality show z gwiazdką porno, a za chwilę na tyłach niemieckiego frontu podczas II wojny światowej. Najsilniejszym doświadczeniem Billy'ego jest bombardowanie Drezna w 1945 roku, które przeżył jako jeniec wojenny przetrzymywany w tytułowej rzeźni nr 5. I właśnie wokół tego zdarzenia obraca się życie Billy'ego, zawieszone miedzy rzeczywistością, marzeniami i snem. Kurt Vonnegut, mimo że jego książki uchodzą za nieprzekładalne na język filmowy, nie tylko chętnie przystawał na wszelkie propozycje ekranizacji, ale wręcz sam do nich zachęcał. Wystąpił nawet jako aktor w niedawnej adaptacji swojej powieści "Matka Noc" Keitha Gordona. Mimo to "Rzeźnia numer 5, czyli Krucjata dziecięca, czyli Obowiązkowy taniec ze śmiercią" - najgłośniejsza powieść autora - długo nie mogła doczekać się sfilmowania. Wreszcie podjął się tego George Roy Hill, reżyser który w czasie powstania obrazu święcił swoje największe sukcesy - 3 lata wcześniej odebrał bowiem 4 Oscary za western "Butch Cassidy i Sundance Kid", a rok po realizacji "Rzeźni... " jego "Żądło" miało otrzymać ich aż 7. I choć "Rzeźnię nr 5" uhonorowano "jedynie" Specjalną Nagrodą Jury w Cannes, jest to bez wątpienia jedna z lepszych adaptacji prozy Vonneguta. "Rzeźnia nr 5" uważana jest za jeden z ważniejszych manifestów antywojennych. Oparta na osobistych przeżyciach zmarłego kilka miesięcy temu Vonneguta (pisarz jako jeden z nielicznych przeżył bombardowanie Drezna w 1945 roku) ukazuje absurd wojny i stawia istotne pytanie w dyskusji polityków i historyków.