Saint-Exupery, ostatni romantyk
Saint-Ex, Wielka Brytania 1996
Fabularyzowany dokument jest swobodną interpretacją faktów z życia pisarza. Twórcy filmu koncentrują się na ukazaniu jego dwóch największych namiętności: pasji latania i upodobania do kobiet.
Reżyseria:Anand Tucker
Czas trwania:82 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Film biograficzny
Galeria
Bruno Ganz
jako Antoine de Saint-Exupéry
Miranda Richardson
jako Consuelo de Saint-Exupéry
Janet McTeer
jako Genevieve de Ville-Franche
Ken Scott
Katrin Carlidge
Brid Brennan
jako Simone de Saint-Exupéry
Barrington Pheloung
Muzyka
David Johnson
Zdjęcia
Anand Tucker
Reżyseria
Mark Bentley
Producent
Anna Campeau
Producent
Roland Keating
Producent
Opis programu
"Jego przeznaczeniem było wzbić się w powietrze i nigdy już nie wrócić na Ziemię. Tak jak Mały Książę" - powiedział kiedyś o Antoinie de Saint-Exupery jego cioteczny wnuk, baron Fryderyk d'Agay. Tajemnicza śmierć pisarza-lotnika jeszcze umocniła jego legendę. Saint-Exupery jest do dzisiaj ukochanym autorem Francji: jego podobizna znalazła się na banknocie 50-frankowym, jego nazwiskiem nazwano lotnisko w Lyonie, a "Małego Księcia" rodacy pisarza uznali za najważniejszą francuską książkę XX w. On sam najbardziej ucieszyłby się zapewne z tego, że gdzieś między Marsem a Jowiszem krąży asteroid Saint-Exupery. Urodził się w 1900 r. w rodzinie arystokratycznej. 4 lata później stracił ojca i jego matka, Marie, została sama z pięciorgiem dzieci w wieku od 10 miesięcy do 8 lat. Na małego Antoine'a i jego rodzinę spadł wkrótce kolejny cios: zmarł jego ukochany brat. Gdy nieco podrósł, odkrył swą życiową namiętność - latanie. Podziwiając pionierów lotnictwa zapragnął dołączyć do nich w przyszłości. Matka, choć pełna obaw o bezpieczeństwo syna, nie sprzeciwiała się jego decyzji. Po latach studiów w -cole Navale i służbie wojskowej pasja latania skierowała Antoine'a do legendarnej ekipy lotniczej obsługującej linię pocztową Tuluza-Dakar. Równocześnie z pracą pilota rozwijała się jego kariera pisarska. Wraz z wybuchem II wojny światowej zgłosił się do wojska, lecz uznano go - ze względu na wiek i liczne obrażenia odniesione podczas pracy w poczcie lotniczej - za niezdolnego do służby. Dopiero po interwencji na wysokim szczeblu przydzielono go do sekcji rozpoznawczej w Orconte. Pracował tam z wielkim oddaniem, ale w listach dawał wyraz coraz większemu przygnębieniu wojenną rzeczywistością, rozgoryczeniu, że świat, który znał i kochał, bezpowrotnie znika na jego oczach. Pocieszenie znajdował tylko we wspomnieniach z dzieciństwa. 31 lipca 1944 r. wyruszył w ostatni lot, znikając na zawsze i dopełniając w ten sposób swój los, zadziwiająco podobny do losu Jacquesa Bernis, bohatera "Poczty na Południe".