Salman Rushdie: Indie wyobrażone

W Walentynki 1989 roku ajatollah Chomeini, duchowy przywódca Iranu, ogłosił fatwę przeciwko brytyjskiemu pisarzowi Salmanowi Rushdiemu, co oznaczało wezwanie każdego muzułmanina do zabicia autora „Szatańskich wersetów” za bluźnierstwo.

Salman Rushdie urodził się w Bombaju w muzułmańskiej rodzinie. W 1965 roku wyemigrował do Wielkiej Brytanii, by studiować na Uniwersytecie
w Cambridge. Pracował jako aktor i copywriter w agencji reklamowej zanim na poważnie zajął się pisarstwem i wydał swą pierwszą powieść „Grimus”
w 1975 roku, która nota bene przeszła niezauważona. Jego „Szatańskie wersety” z 1988 roku wywołały wiele kontrowersji na całym świecie z powodu przedstawienia islamu ze świeckiego punktu widzenia. Rushdie przez dziesięć lat musiał żyć w ukryciu, a jego głowa była warta miliony dolarów. Na dźwięk jego imienia płonęły księgarnie w Londynie, a w Pakistanie
w zamieszkach zginęło 5 osób. Fatwę oficjalnie zdjęto w 1998 roku, lecz do dziś niektórzy muzułmańscy fundamentaliści żądają śmierci pisarza.
Dwadzieścia lat po tych wydarzeniach Rushdie wspomina swe dzieciństwo, literaturę, która go inspirowała, a przede wszystkim ojczyznę, gdzie przez wiele lat nie mógł wrócić. Jak mają się jego Indie wyobrażone do tych prawdziwych?