Sam

Sam Dawson (Sean Penn) jest porządnym człowiekiem, ale poziom jego inteligencji nie przekracza inteligencji małego dziecka. Sam ma siedmioletnią córkę Lucy (Dakota Fanning), którą kocha i opiekuje się nią najlepiej jak potrafi. Niestety, opieka społeczna chce mu odebrać prawo do wychowywania córki i umieścić ją w rodzinie zastępczej. Sam zaczyna walkę z bezdusznym systemem, na szczęście w sądzie reprezentuje go świetna adwokat Rita Harrison (Michelle Pfeiffer). Sam Dawson ma czterdzieści lat i jest opóźniony w rozwoju, ale nie stanowi ciężaru dla społeczeństwa. Pracuje fizycznie i dzięki temu zapewnia utrzymanie sobie i swojej siedmioletniej córce Lucy. Sam miał kiedyś przelotny romans, którego owocem jest Lucy. Jej matka nie chciała się nią zająć i zostawiła niemowlę w szpitalu. Sam zaopiekował się swoją córką. Siedmioletnia dziś Lucy jest o wiele mądrzejsza od swego ojca, dziewczynka zdaje sobie z tego sprawę i to ona bardziej opiekuje się Samem, niż on nią. Wreszcie ktoś zauważa dysproporcję między ojcem i córką i postanawia ingerować. Lucy ma być oddana do adopcji. Sam potrzebuje prawnika, który będzie reprezentował go w sądzie. Prosi o pomoc sławną prawniczkę Ritę Harrison, która bez chwili namysłu odrzuca jego prośbę. Sam nie daje za wygraną, nalega i w końcu udaje mu się nakłonić Ritę, aby zajęła się jego sprawą i to za darmo. Rita, urodzona perfekcjonistka, z powodu swojego przywiązania do pracy sama straciła kontakt z własną rodziną i synem. Gdy ona pomaga Samowi odzyskać prawo do opieki nad córką, on uczy ją jak wiele dają prawdziwe uczucia i jak znaleźć na nie czas. Dzięki niemu Rita odbudowuje więź łączącą ją z synem.