Samotność w sieci

Ewa mieszka w Warszawie. Atrakcyjna blondynka pracuje w jednej ze stacji telewizyjnych i jest żoną przystojnego architekta Marka. Oboje zajmują eleganckie mieszkanie w centrum miasta, obracają się w gronie podobnych im przedstawicieli zamożnej klasy średniej. Nie mają dzieci, bo nie chciał ich Marek. Ewa pragnie zajść w ciążę, ale próba kończy się, być może nie pierwszy raz, poronieniem. Małżonkowie coraz bardziej oddalają się od siebie, mają sobie coraz mniej do powiedzenia, chociaż Marek wydaje się tego nie dostrzegać. Podczas jednej z podróży służbowych Ewa mija na dworcu w Berlinie Jakuba, znanego polskiego genetyka pracującego w Niemczech, ale ich pociągi odjeżdżają w przeciwnych kierunkach i żadne z nich nie zapamiętuje osoby zauważonej przez szybę wagonu. Niebawem jednak los styka ich ze sobą ponownie: obojgu spodobał się bowiem ten sam obraz na internetowej aukcji. Ewa, coraz bardziej nieszczęśliwa w swoim związku, postanawia zwierzyć się nieznajomemu, ukrywającemu się pod pseudonimem eljot, ze stanu swoich uczuć. Świadomie wybiera obcą osobę, uważając, że ktoś taki, bez względu na to jak zareaguje na jej słowa, nie zdoła jej zranić. Jakub odpisuje tajemniczej korespondentce i tak zaczyna się ta znajomość. Odtąd oboje regularnie kontaktują się w sieci, poznają się coraz lepiej i stają się sobie coraz bliżsi. Odsłaniają przed sobą swoje słabości, pragnienia, swoją samotność i głód uczuć. Zarazem czują się bezpieczni, bo to znajomość na odległość, wciąż na swój sposób anonimowa, bez zobowiązań, a jednocześnie intrygująca, zagadkowa, kusząca wielką niewiadomą. W końcu jednak tęsknota i ciekawość biorą górę nad obawami i pragnieniem bezpieczeństwa. Ewa i Jakub postanawiają się spotkać w realu. Na miejsce spotkania wybierają Paryż.