Sara walczy dla Iranu

Sara Khoshjamal - Fekri była pierwszą reprezentantką Iranu w taekwondo, która zakwalifikowała się na olimpiadę. Pierwszą w historii sportów kobiecych. W niemieckim filmie dokumentalnym obserwujemy jej zmagania z własną słabością, wyczerpujące treningi, samotność i walkę z religią, która nie akceptuje kobiet uprawiających sport. Chociaż z pozoru państwo wspiera wysiłki zawodniczek, na co dzień natrafiają one na mur uprzedzeń. Krótko przed wyjazdem na olimpiadę Imam podczas piątkowych modlitw protestował przeciwko wysyłaniu zawodniczek za granicę. Z kolei dygnitarze państwowi, którzy popierają kobiety w sporcie, nalegają, aby nosiły one hidżab, bo nikt nie powinien oglądać włosów kobiety. Oficjalna propaganda mówi, że sport jest ważnym narzędziem szkolenia fizycznego i umysłowego kobiet. Pomaga im w codziennym życiu. Stanowi przykład godności i oczyszczenia ludzkiej duszy oraz umysłowego i fizycznego zdrowia cnotliwych Iranek. Sara znalazła oparcie u bliskich, wśród koleżanek z drużyny, i oczywiście u trenerki reprezentacji Maryam Azarmehr, która towarzyszy jej podczas codziennych ćwiczeń. Dzięki wsparciu trenerki pojechała na Igrzyska Olimpijskie do Pekinu, gdzie wprawdzie pokonała ją Tajwanka Yang Shu - Chun, mistrzyni Azji z 2008 roku, jednak dla dziewczyny z kraju owładniętego islamską rewolucją sukcesem był już sam wyjazd na igrzyska olimpijskie. Sukces Sary to także sukces wszystkich kobiet w Iranie.