Serce to samotny myśliwy

Głuchoniemy grawer John Singer nie ma wielu przyjaciół ani znajomych, żyje samotnie w swoim hermetycznie zamkniętym świecie. Jedyną bliską mu osobą jest chory psychicznie grubas Spiros Antonapoulos, również głuchoniemy. Kiedy towarzysz niedoli zostaje zabrany do zamkniętego zakładu, znajdującego się w małym miasteczku na Południu, John rusza za nim. Zatrzymuje się u państwa Kellych, którzy wynajmują mu lokum, by zarobić na utrzymanie. Są w krytycznej sytuacji finansowej, od kiedy pan domu uległ nieszczęśliwemu wypadkowi i jest przykuty do łóżka. John zajmuje pokój należący dotychczas do 14-letniej córki rodziny. Dziewczyna, niezadowolona z takiego obrotu sprawy, nie ukrywa niechęci wobec sublokatora. Powoli Johnowi udaje się jednak przełamać wrogość zbuntowanej Mick i zyskać jej zaufanie. Wiedząc o zamiłowaniu nastolatki do muzyki, kupuje gramofon, aby mogli "wspólnie" słuchać płyt. Niebawem John nawiązuje nowe przyjaźnie - z życiowym bankrutem i alkoholikiem Blountem, któremu znajduje posadę w miejscowym wesołym miasteczku i śmiertelnie chorym na raka, czarnoskórym doktorem Copelandem. Doktorowi przysparza dodatkowych zmartwień jego wykształcona córka Portia, której ma za złe, że poślubiła prostego chłopa Williego Hamiltona. Wrażliwy na ludzkie nieszczęścia John żyje problemami mieszkańców miasteczka. Stara się im pomóc i ulżyć w cierpieniu, dodaje otuchy. Nie zapomina o starym przyjacielu przebywającym w zakładzie. Czasem zabiera go na przechadzkę, spędzają razem cały dzień. Johna przytłaczają własne problemy. Gdy zostaje sam, zamknięty w swoich czterech ścianach, odczuwa pustkę i samotność. Największym ciosem jest jednak dla niego śmierć Spirosa, który od dawna chorował na nerki. Kiedy przyjaciele uświadamiają sobie nagle, że John również potrzebuje wsparcia, niestety, jest już za późno. Za wybitne kreacje Akademia przyznała nominacje do Oscara dla Alana Arkina i zaczynającej karierę Sondry Locke, późniejszej partnerki Clinta Eastwooda w wielu filmach.