Serce z Jeninu

Film dedykowany jest pamięci 12 - letniego Ahmeda Khatiba, palestyńskiego chłopca zastrzelonego na ulicy Jeninu przez izraelskich żołnierzy. Chłopiec trzymał w ręku plastikową zabawkę, którą żołnierze wzięli za prawdziwego kałasznikowa. Ismael, jego ojciec, zgodził się oddać organy zmarłego, które następnie przeszczepiono izraelskim dzieciom. Gest ten został szeroko nagłośniony i wzbudził kontrowersje, nawet w rodzinach biorców. Mocny dokument przestawia ludzi, którzy nauczyli się żyć w świecie nieustającego konfliktu, nie tracąc jednak nadziei na pokój. Ahmed Khatib przyszedł na świat pomiędzy dwiema intifadami. W swoim życiu nie przeżył ani jednego spokojnego dnia. Nie miał szans na normalne życie i na końcu został zabity na ulicy. To było dzień po ramadanie. Nagle zaczęli strzelać. Ciężko rannego Ahmeda przetransportowano do szpitala Rambam w pobliżu Hajfy. Lekarze uznali, że nie ma właściwie szans, żeby przeżył. Jego serce wciąż jeszcze biło podłączone do maszyny. Pielęgniarz, który zajmował się Achmedem, wspomina, że chłopiec był na oddziale 48 godzin, ale nic nie można było dla niego zrobić. Dlatego zdecydował się na rozmowę z jego ojcem. Chciał, żeby zrozumiał, że jego syn nie żyje. "Widzi pan, synowi niestety nie jesteśmy już w stanie pomóc, ale w innych szpitalach leżą inne dzieci, często w stanie krytycznym. Ale tamte dzieci są w trochę innej sytuacji. Można je uratować. Ich życie zależy od pana. Jeżeli pan zdecyduje, żeby przekazać im narządy syna, może im pan w ten sposób darować życie". Pielęgniarz dobrze wiedział, co czuje ojciec. Ten najpierw załkał, a potem zapytał: "A co z sercem? Serce też się oddaje?" Po śmierci Ahmeda jego rodzinie było bardzo ciężko. Dziś Ismael kieruje Centrum Pokojowym Cuneo. Centrum przyjmuje tyle dzieci, ile tylko się da. Również kolegów Ahmeda. Uczą się tu i bawią. W ten sposób stawiają opór, przez edukację. Ismael wierzy, że to ma sens. Dokument obsypany licznymi nagrodami, m.in.