Serenite

"Wszyscy pytają mnie, co oznacza serenite. Otóż w języku francuskim serenite to ukojenie, wewnętrzny spokój. Serenite to także tytuł obrazu, który maluje bohaterka mojego filmu. Dla mnie serenite jest kolorem wschodzącego słońca" - zwierzała się Alina Skiba w czasie realizacji swego debiutanckiego filmu fabularnego. Nie dziwią malarskie skojarzeniareżyserki - absolwentki krakowskiego ASP i autorki wysmakowanych plastycznie filmów krótkometrażowych i animowanych (m.in. "Życiorys Brunona S.", Ażiotaż biletów na czas","Muszla","Portret","Madame"). Nie dziwią także z tego względu, że"Serenite"to adaptacja opowiadania Jarosława Iwaszkiewicza - pisarza, który jak nikt potrafił ukazać sensualną urodę świata. Jego proza, nastrojowa, pełna psychologicznych niuansów, to zarazem potężny katalog zmysłowych doznań, odmian zapachów, odcieni barw, to wreszcie zapis subtelnego mariażu biologizmu z metafizyką. Alina Skiba zufała swej malarswkiej wyobraźni. W jej"Serenite"dialog rozbrzmiewa rzadko, tylko wtedy, gdy nie da się"mówić"obrazem. Reżyserka konsekwentnie buduje nastrój opowieści - pozornie płynącej leniwym rytmem, lecz podskórnie rozsadzanej erotycznymi pasjami i psychicznymi napięciami, graniczącymi z obłędem. Główną bohaterką jest 20 - letnia Agata, która ma wkrótce wstąpić w związek małżeński. Zakochana w niej nauczycielka muzyki wpada w rozpacz, nie może znieść myśli, że dziewczyna wyjdzie za mąż. Dramat przeżywają również zauroczeni nią chłopcy: Witek i Stasio. Dla szesnastolatków piękna Agata staje się obiektem niepohamowanego pożądania. Zdając sobie sprawę z tego, że nigdy nie zdobędzie ukochanej, Witek znajduje pocieszenie w ramionach służącej Marysi. Z rychłymzamążpójściem Agaty nie może się pogodzić również drugi z chłopców, Stasio, który żyje jak w malignie. Tymczasem ślub Agaty nie dochodzi do skutku. Niedoszła panna młoda popada w obłęd. Coraz bardziej utożsamia się z matką, która została zastrzelona przez męża. Jej stan pogarsza się, w końcu Agata trafia do szpitala psychiatrycznego. Mija wiele lat. Starzejący się, schorowany Witold nigdy nie zapomniał o swej wielkiej miłości. Teraz odwiedza przyjaciela Stasia. Zamożny profesor żyje samotnie, u jego boku jest tylko oddany mu bezgranicznie służący. Spotkanie po latach staje się okazją do wspomnień. Witold ulega wrażeniu, że w jego życiu nigdy nie było nikogo ważniejszego od Agaty. Teraz pragnie już tylko śmierci, by połączyć się z ukochaną na zawsze. Dramat, 59 min, Polska 1988Scenariusz i reżyseria: Alina SkibaZdjęcia: Andrzej WyrozębskiMuzyka: Jnusz GrzywaczAktorzy: Adrianna Biedrzyńska, Antonina Gordon - Górecka, Maria Pakulnis, Mieczysław Voit, Henryk Bista, Andrzej Mastalerz, Agnieszka Wagner, Grzegorz Heromiński, Krzysztof Tyniec, Kasia Stehlik, Maciek Koźmiński, Artur Grodzki, Wojciech Malajkat