Siedem kontenerów i jedno ciało

Na krótko przed czterdziestymi urodzinami szwajcarski filmowiec Thomas Haemmerli dowiedział się o śmierci matki. Prawdziwy szok przeżył jednak, kiedy wraz z bratem odwiedził mieszkanie nieboszczki. „Spodziewaliśmy się zastać bałagan” - przyznawał. „Ale to, co zobaczyłem na miejscu, przekroczyło moje najstraszniejsze oczekiwania”. Miesiąc zajęło Thomasowi i jego bratu Erikowi posprzątanie mieszkania, w którym ich matka zgromadziła całe mnóstwo mniej lub bardziej wartościowych przedmiotów. „Powoli przedzieraliśmy się przez tę górę” - wspomina reżyser. „Odkryliśmy wiele dokumentów z rodzinnych archiwów, w tym zdjęcia z lat 80. XIX wieku, filmy z lat 30. i 40., jak również amatorskie nagrania matki. To wszystko dało mi impuls, aby nakręcić film”. Z odpadków, którymi bracia zdołali napełnić siedem kontenerów, wyłoniła się historia ich rodziny - historia, w której role do odegrania mieli baronowie i książęta, latynoscy kochankowie i nazistowscy oficerowie, a nawet... młody Kofi Annan.