Sierpniowe wieloryby

"Sierpniowe wieloryby" Lindsay'a Andersona to mądra i wyciszona opowieść o starości i przemijaniu, lecz przede wszystkim benefis dwóch wielkich artystek - aktorek, które bez żadnej przesady nazwać można żywymi legendami kina. Pierwsza z nich to urodzona w 1908 roku Bette Davis, gwiazda złotej epoki Hollywood. Druga to Lillian Gish, aktorka, która towarzyszyła kinu niemal od czasu jego powstania, odtwórczyni głównej roli w "Narodzinach narodu" (1916) Davida Griffitha - pierwszym wielkim obrazie epickim w dziejach sztuki filmowej. Występując w "Sierpniowych wielorybach" Gish miała na koncie ponad 150 filmów oraz 93 lata, stając się w ten sposób najstarszą aktorką, jaka kiedykolwiek zagrała rolę pierwszoplanową. W "Sierpniowych wielorybach" Gish i Davis grają sędziwe siostry, które od kilkudziesięciu już lat spędzają każde wakacje w domku letniskowym na małej wyspie u wybrzeży stanu Maine. Sarah (Lilian Gish) jest starsza, ale cieszy się lepszym zdrowiem i opiekuje się niewidomą Libby (Bette Davis). Akcja filmu toczy się w ciągu jednego dnia - w wigilię rocznicy ślubu Sarah. Przygotowując się do przyjęcia poświęconego pamięci nieżyjącego od dawna męża, siostry, jak to maja w zwyczaju, spędzają czas na drobnych sporach, nieustannych przekomarzankach, oraz rozmowach ze zubożałym rosyjskim arystokratą, który łowi ryby w okolicach ich domu. Częścią letniego rytuału bohaterek jest także oglądanie wielorybów (choć naprawdę zobaczyć może je tylko Sarah), które każdego sierpnia przepływają w pobliżu wyspy. W tym roku wieloryby jednak nie przypływają. Siostry przeczuwają, że może to być ich ostatnie wspólne lato.