Ślepe słoneczniki

Rozgrywająca się podczas hiszpańskiej wojny domowej, wstrząsająca opowieść o rodzinie, która, aby uniknąć śmierci, zmuszona jest żyć w kłamstwie. 15 nominacji do prestiżowych nagród Goya. Hiszpania, 1940 rok. Elena (Maribel Verdú) jest na pozór samotną, troskliwą kobietą, która mieszka jedynie z synem Lorenzo (Roger Príncep) i córką Elenitą (Irene Escolar). Nikt nie wie, że w domu ukrywa się jej mąż, sympatyzujący z republikanami nauczyciel, Ricardo (Javier Cámara). Wszystko owiane jest tajemnicą, ponieważ rodzina obawia się o jego życie. Do miasteczka powraca z wojny Salvador (Raúl Arévalo), ksiądz i szkolny nauczyciel Lorenza. Mężczyzna ma za sobą traumatyczne przeżycia wojenne. Po spotkaniu z Eleną Salvador zaczyna mieć na jej punkcie obsesję. Jego działania mogą mieć przykre konsekwencje dla całej rodziny. Przejmujący dramat o ludziach, którzy musieli żyć w kłamstwie, aby chronić swoich najbliższych. Film jest adaptacją powieści Alberto Méndeza pod tym samym tytułem. Na duży ekran przenieśli ją reżyser José Luis Cuerda (Ożywiony las, Język motyli, Wychowanek wróżek) oraz wybitny scenarzysta Rafael Azcona (Anna i wilki, Wielkie żarcie, Belle epoque, Język motyli). Obaj są autorami rewelacyjnego, nagrodzonego nagrodą Goya scenariusza. Obraz wyróżnia się doskonałym aktorstwem. W rolach głównych wystąpili nominowani za swoje kreacje do Goi, Maribel Verdú (Labirynt fauna, Siedem stołów bilardowych, Tetro) oraz Raúl Arévalo (GranatowyPrawieCzarny, Letni deszcz, Grubasy). W postać Ricardo wcielił się nominowany do Europejskiej Nagrody Filmowej za pierwszoplanową rolę w Porozmawiaj z nią, Javier Cámara (także: Złe wychowanie, Życie ukryte w słowach). Za zdjęcia odpowiedzialny był Hans Burman (Teza, Otwórz oczy). Premiera obrazu stała się artystycznym wydarzeniem i wywołała duże poruszenie w Hiszpanii. Film był nominowany do nagród Goya aż w 15 kategoriach (m.in. najlepszy film, najlepszy reżyser, najlepsze zdjęcia), zdobył także trzy nagrody na Cartagena Film Festival.