Słonioga

Bajka o Słoniodze, która żyła "w czasach, kiedy nikt nie wiedział, co to jest czas", może być odbierana jako film o ogromnej niechęci do zmian, lenistwie i lęku. Z drugiej strony jest to przypowieść o wielkiej potrzebie odnalezienia własnej tożsamości. Dziwna tytułowa kreatura, wędrując przez abstrakcyjne krainy wypełnione kolorowymi plamami, światłami, liniami, wciąż próbując unikać przeszkód, zastanawia się, czy z miejsca, do którego dojdzie, wróci jako słoń czy raczej jako stonoga. Słonioga w swojej niechęci do zmian jest niezwykle wytrwała, niespecjalnie reaguje na przejawy skomplikowanej rzeczywistości, a już w żadnej mierze na te, które mogłyby nasunąć jej pewne wątpliwości. Jednak nie przestaje maszerować przed siebie. Za niezwykłą warstwę dźwiękową odpowiada Bernard Parmegiani, ur. w 1927 francuski kompozytor, twórca muzyki elektronicznej. Nim inspirowali się np. Aphex Twin i Autechre.