Śmierć prezydenta

Pod koniec lat siedemdziesiątych w kinie światowym modne stało się realizowanie filmów na podstawie wydarzeń autentycznych. Treścią filmu "Śmierć prezydenta" są dzieje wyboru Gabriela Narutowicza na pierwszego prezydenta II Rzeczypospolitej oraz okoliczności, które doprowadziły do jego tragicznej śmierci. Stylistyka "Śmierci..." bliska jest dokumentu, ale dzieło Jerzego Kawalerowicza broni się również jako interesujący film fabularny. Wielka w tym zasługa odtwórców głównych ról - Zdzisława Mrożewskiego i Marka Walczewskiego. Pierwszy z nich ukazał Narutowicza jako człowieka przechodzącego głęboką wewnętrzną metamorfozę. Początkowo niepewny i niezdecydowany, po objęciu urzędu z godnością dźwiga ciężar władzy i nieustępliwie broni konstytucji. Z kolei Eligiusz Niewiadomski w interpretacji Walczewskiego to nie tylko fanatyk, opętany żądzą obalenia Narutowicza nawet przez zamach. To także człowiek natchniony, owładnięty mroczną, chorobliwą wizją. Zbliżenia jego twarzy, którym towarzyszą płynące "zza ekranu" fragmenty tyrady wygłaszanej przez Niewiadomskiego w sądzie, to jedne z najbardziej sugestywnych scen filmu.