Sowiecka historia

(THE SOVIET STORY) Film dokumentalny, Tym ludziom związano ręce, strzelono w tył głowy i pochowano w masowej mogile. Nie zamordowali ich naziści. Zrobił to jeden z aliantóww - Związek Radziecki. Sowieci zabijali w ten sposób przez wiele lat przed i po tym, jak przystąpili do aliantów. Ich ofiary nie mają pomników. Spoczywają w masowych mogiłach. Władze komunistyczne, które kazały zabijać, a także ich współpracownicy ukrywali swoje zbrodnie. Pamięć o milionach niewinnych ofiar wymazano z kart historii. Komuniści doszli do władzy w 1917 roku. Lenin nareszcie miał szansę zastosować marksizm w praktyce. Ci, którzy stawiali opór, byli zabijani. Odbywały się straszliwe masakry chłopów, którzy sprzeciwiali się władzy. Dokładnie nie wiadomo, ilu ludzi zginęło. Prawdopodobnie ponad 10 milionów. Ale nawet najbrutalniejszy terror nie złamał oporu ludności, zwłaszcza w republikach narodowych, na przykład na Ukrainie, gdzie trwały prześladowania komunistyczne i narodowościowe. Dokumentalny film łotewskiego reżysera opowiada historię zbrodni sowieckiego komunizmu, począwszy od eksterminacji Ukraińców (1932 - 1933) i Wielkiego Głodu, podczas którego, jak na ironię, eksport zboża na Zachód osiągnął najwyższy pułap. Zachodnie media donosiły o skali i przebiegu ludobójstwa. Ukraińców mordowano na oczach całego świata. Ale świat nie zrobił nic, żeby im pomóc. W ciągu jednego roku umarło z głodu siedem milionów ludzi. W dokumencie jest także mowa o zbrodni katyńskiej (1940), współpracy KGB z gestapo i SS, o masowych deportacjach w głąb ZSRR po zakończeniu II wojny światowej i medycznych eksperymentach na więźniach GUŁagu. Prace nad dokumentem trwały ponad 10 lat. W filmie wykorzystano archiwalne materiały filmowe dokumentujące zbrodnie komunizmu, a także fragmenty wywiadów z pozostałymi przy życiu ofiarami zbrodni i historykami (m. in. prof. Normanem Davisem i prof. Wojciechem Roszkowskim), a także z członkami Parlamentu Europejskiego.