Śpij, moje maleństwo

Susan i Martin Nolanowie są szczęśliwym, kochającym się małżeństwem, mają piękny dom z ogrodem, robią kariery zawodowe. Wspólnie wychowują dwóch synów: nastolatka Dylana z pierwszego małżeństwa Martina, oraz maleńkiego Pete'a. Mieszka z nimi także młoda gosposia i opiekunka do dziecka, Meg, bardzo oddana całej rodzinie. Pewnego dnia Susan, którą wychowali przybrani rodzice - Verna i Dewey, odbiera telefon od kobiety, która twierdzi, że nazywa się Edie Landers i jest jej biologiczną matką. Susan żyła dotąd w przeświadczeniu, że jej matka dawno zmarła. Indagowani przez nią rodzice adopcyjni przyznają, że Edie prawdopodobnie żyje, choć niewiele poza tym o niej wiedzą. Przed laty pozbawiono ją prawa do opieki nad dzieckiem, oboje nie znają jednak przyczyn takiej decyzji sądu. Mimo wątpliwości Susan decyduje się na spotkanie z matką. Edie wywiera na niej korzystne wrażenie: jest miła, bezpośrednia, podziela zainteresowanie córki sztuką, sama nieźle maluje. Susan zaprasza ją do siebie na dwa tygodnie. Meg, która pod nieobecność Nolanów, spędza dużo czasu z Edie, pierwsza zauważa jej dziwne zachowanie. Nie chcąc urazić Susan, nikomu jednak o tym nie wspomina. Tymczasem Edie, pod pretekstem zacieśniania rodzinnych więzów z Verną i Deweyem, wprasza się do nich na kolację. Podmienia zawartość ampułki z insuliną, którą Verna, diabetyczka, musi regularnie przyjmować. Wkrótce po wizycie Edie Verna umiera po kolejnym zastrzyku. Po jej śmierci Edie oświadcza zrozpaczonej Susan, że w takiej sytuacji nie może jej zostawić samej i przedłuża swoją wizytę o kolejne dwa tygodnie. Konsekwentnie realizuje swój zbrodniczy plan. O mało nie doprowadza do śmierci małego Pete'a, zrzucając winę na Meg, a następnie morduje opiekunkę i zakopuje ciało dziewczyny w ogrodzie. Nolanom oświadcza, że obrażona na nich dziewczyna porzuciła pracę i odeszła. Kiedy Edie wchodzi w konflikt z Dylanem i zaczyna zachowywać się prowokująco wobec Martina, ten traci w końcu cierpliwość. Domaga się od żony, aby kłopotliwy gość jak najszybciej opuścił ich progi.